Het jaar 2001 leverde voor mij één onbetwiste plaat-van-het-jaar op. Met A Place Called Home bracht Ignite de beste melodieuze hardcore plaat uit die ik – tot op de dag van vandaag – ooit gehoord heb. Ik bezocht een handvol concerten van ze en mijn oude liefde voor de hardcore was weer helemaal aangewakkerd. Maar toen werd het stil. Geen probeerseltje, geen los liedje hier en daar, niets liet Ignite meer van zich horen. Toch gaat er nog steeds geen week voorbij dat ik APCH niet eventjes snoeihard uit de speakers laat knallen. Maar goed, waarom vertel ik u dit allemaal? Het zou een prima introotje zijn voor de nieuwe Ignite maar helaas, dat ligt vooralsnog niet in het verschiet. Ik vertel u dit omdat ik onlangs Take It Back, Take It On, Take It Over, de nieuwe plaat van 7 Seconds, in mijn bus kreeg. 7 Seconds ja, de zoveelste groep krasse knarren die na een roemruchte periode in de jaren ’80 dit jaar zijn comeback maakt. In de bijgeleverde bio wordt nog volop gerept over het hardcore verleden maar ik weet beter. De bak herrie van weleer heeft een hipper en vrolijker jasje aangekregen en vooral aan de zangkunsten van Kev Seconds is flink gesleuteld. Zoveel zelfs dat hij potverdorie sprekend is gaan lijken op Ignite’s Zoli Teglas! En dat is zeer goed nieuws. Het is misschien allemaal nét even ietsjes minder indrukwekkend maar meer dan voldoende om het wachten een beetje te veraangenamen. Ondertussen wordt het een eentonig verhaal maar ook deze giganten uit het verleden bewijzen nog maar eens dat leeftijd geen enkele belemmering hoeft te zijn voor het maken van een topplaat.
mij=Side One Dummy / Suburban