Mercury Rev – The Secret Migration

Vroeger, en ik loop nu het risico te klinken als een hele oude zak, struinde ik menige platentoko af. Op zoek naar fijne symfomeuk. Want daar luisterde ik vroeger naar. Ik geloof zelfs dat ik de hele SI catalogus compleet heb. Achteraf gezien had ik heel leuke dingen van al dat geld kunnen kopen. Daarnaast heb ik nog heel veel losse flarden symfomeuk. Tijdens mijn zoektochten kwam ik ook veel symfodingen tegen van bandjes die dachten dat ze elfjes waren. Of eenhoorns, of weet ik veel wat voor sprookjesbeesten. Alsof ze in Lord of the Rings rondliepen en daar een soundtrack bij moesten maken. Prachtig vonden ze dat maar ik had daar heel andere ideeën over. Symfo, ok. Zweverige symfo van een stel idioten met flaporen en rare pakjes aan die denken dat ze een elf zijn, nee dank u. Toen ik het boekje van de nieuwe cd van Mercury Rev, The Secret Migration, bekeek kreeg ik weer even kriebels. “Oh nee,” zo mompelde ik, “bestaat dit nog?” Een beetje, is de conclusie na een paar luisterbeurten. Niet dat er geen sprookjesbeesten rondlopen op de cd. Er staan liedjes op de cd met en over draken en elfjes. En over aardmannetjes. Oke, dat heb ik verzonnen, geen aardmannetjes, maar toch. Het had gekund. Het geheel is in een zweverig jasje gegoten en lekker bombastisch geproduceerd. Maar ondanks het feit dat het allemaal heel zweverig en dromerig klinkt is deze cd hun meest “aardse”. Of minst zweverig, wat u wilt. Moet u nagaan hoe erg het gesteld was met de vorige cd’s. Mocht dat u bij eerdere cd’s de stuipen op het lijf gejaagd hebben dan moet u maar eens luisteren naar deze cd. Daar hoort dan de mededeling nog bij dat op deze cd het briljantste nummer staat dat Mercury Rev tot nu toe maakte. “Vermillion”. Rest mij nog te zeggen dat indien het zo mocht zijn dat u van The Flaming Lips of Grandaddy houdt dat u dan met een gerust hart deze nieuwe Mercury Rev kunt kopen. En de rest van de wereld ook, trouwens. Vooropgesteld dat u van zweven houdt natuurlijk. En dromen.

mij=V2