Nog niet zo lang geleden werd energieboer Oxxio voor de rechter gedaagd door Oxio, omdat de nieuwe naam van nummer een teveel op die van nummer twee leek. Het merkenbureau dat beide namen had bedacht (!) piepte dat het heel lastig was om nieuwe namen te bedenken, zeker omdat ook nog het domein beschikbaar moest zijn. Daar heeft deze band zich niet druk om gemaakt. “We hèbben niet eens een website!” zullen ze gedacht hebben. Maar misschien was het best slim geweest om daaraan te denken. Nu wordt het een hele toer om een toekomstige webpagina terug te vinden. Maar ach, of er hier nou zo veel mensen naar zullen gaan zoeken? Dit plaatje is een beetje rock, een beetje nu metal en een boel beetjes grunge. Een ruige stem – waarbij de zanger vooral goed naar James Hetfield heeft geluisterd -, een paar bandleden die ofwel een crimineel verleden hebben ofwel niet herkenbaar willen zijn – hun achternamen zijn slechts met de initiaal aangeduid – en dertien nummers afkomstig uit een dozijn, dat is het wel ongeveer. Alle denkbare clichés zitten er in, maar iedereen die grunge een beetje leuk zou vinden heeft die allang in huis met de Stone Temple Pilots en Alice in Chains. Op de uitvoering is weinig aan te merken, die is vlekkeloos. Dat dat niet genoeg is wordt met deze cd helaas gedemonstreerd. Aan het eind van de cd is er niet één melodie blijven hangen. De naam Virus zou bij een Googlesearch ondersneeuwen, maar ergens is dat wel poetic justice…
mij=Lion Music / Bertus