Gone Bald – Exotic Klaustrofobia

Ik heb last van stapels. Stapels met cd’s. Stapels met boeken. Stapels met tijdschriften. Stapels met papieren. En ook nog een stapel met was. Kortom, het is een zooi in mijn huis. Toch is het mijn huis. Ik woon er samen met mijn stapels. Ik begrijp ze, ik vind er mijn weg in. Het is een georganiseerde chaos. Toch kan het teveel worden en moet ik ruimte om me heen hebben. Dan is het tijd voor een grote opruimactie inclusief schoonmaak. Met de stereo op tien, dat spreekt voor zich in mijn huis. De mannen van Gone Bald hebben ook hun eigen stapels en laten mij ervan genieten op hun nieuwe schijf genaamd Exotic Klaustrofobia. Hij gaat verder waar de voorganger uit 2003 Soul Vacation in Rehab ophield en dat is met noise met post-rock- en postpunkinvloeden. Er zijn echter nieuwe wegen. Toegankelijke wegen als in het voor Gone Bald-begrippen ongewoon kort durende “Ghost Ship” en ontoegankelijk wegen als in de afsluitende zestien minuten durende titeltrack met jazzimprovisaties die ze samen met gastmusici opnamen. Normaliter vervelen nummers met een lengte van meer dan vijf minuten me snel, maar hier krijg ik er maar geen genoeg van. De titelsong verscheen overigens vorig jaar al als hun eigen bijdrage op de tien-jarige jubileumplaat. De Nederlandse band rond de uit Kroatië afkomstige Razorblade Jr. maakt met deze nieuwe release wederom grote indruk. De cd zelf verhuist tijdens de grote schoonmaak overigens helemaal nergens naartoe. Die blijft voorlopig gewoon waar die is: het hoesje op de cd-speler en de cd erin.

mij=Narrominded