Status Quo – Back2SQ1 – The Frantic Four Reunion 2013 (Live At Hammersmith)

En toen stonden ze plots weer met zijn vieren op het podium, de Frantic Four: Francis Rossi, Rick Parfitt, Alan Lancaster en John Coghlan. Voor de documentaire Hello Quo! kwamen ze zo’n dertig jaar na de laatste optreden en de rechtzaak tussen enerzijds Lancaster en anderzijds Rossi/Parfitt weer bij elkaar. Een stuk grijzer, Lancaster wat strammer als gevolg van multiple sclerose, maar de lol was ouderwets. Vandaar dat besloten werd tot een tournee in Engeland. Alle optredens werden via het soundboard opgenomen en uitgebracht, maar met Back2SQ1 – The Frantic Four Reunion 2013 (Live At Hammersmith Apollo) is er ook nog een ‘officiële’ live-cd. En eigenlijk is er nóg eentje, want bij de dvd en blue-ray zit Live At Wembley uit dezelfde reeks – plus álle concerten als mp3’s. Niet aanwezig op de avond van dit concert waren Jackie Lynton – zijn legendarische introductie van het even legendarische Live!-album uit 1977 werd hier simpelweg wéér gebruikt – en opvallend genoeg toetsenist Andy Bown, die in 1977 weliswaar geen officieel bandlid was, maar wel meespeelde. Dik dertig jaar verder, Lancaster en Coghlan hebben jarenlang geen of weinig Quotracks gespeeld, maar daar merk je helemaal niets van. Integendeel. Andere bezettingen van Status Quo hebben ook prima studio- en liveplaten uitgebracht, maar op dit album hoor je hoe dit viertal toch een magie heeft waar andere bezettingen niet aan konden tippen. Logischerwijs zijn er op dit album veel overlappingen met het album uit 1977 – uitgerekend “Caroline” en “Roll Over Lay Down” ontbreken – en “Forty-Five Hundred Times” is hier maar vijf minuten lang, maar daar staat tegenover dat hier wel “Down Down”, “Blue-Eyed Lady”, “(April) Spring, Summer And Wednesdays”, “Railroad” en “Oh Baby” vertegenwoordigd zijn. De meeste uitvoeringen zijn grotendeels hetzelfde aan die van het album uit 1977 en ook in de productie is – gelukkig – gekozen voor een vrijwel identiek geluid als destijds. Heeft dit album dan nog wel zin? Dat is afhankelijk van wat je wilt. Vind je één live-album van Status Quo genoeg, dan moet je natuurlijk kiezen voor het album uit 1977. Maar Back2SQ.1 – eigenlijk een veel te hippe titel voor Status Quo – is een grote nostalgische trip voor wie de band al jaren volgt – of volgde tot ergens in de jaren tachtig en toen afhaakte. Anno 2013 laten de heren nog eens horen waarom ze ooit zo’n grote band waren. Nog een kleine toelichting bij de onderstaande optredens: in de Brabanthallen in Den Bosch is het de ‘nieuwe’ bezetting, het concert in Antwerpen in 2014 is met de Frantic Four.

mij=Fourth Chord / Edel