De zondag is traditiegetrouw de dag waarop het allemaal wat langzamer op gang komt. Twee dagen weinig slapen, veel drinken en een heleboel herrie verstouwen begint er in te hakken. Het is dan ook de dag waarop de helden van de watjes worden gescheiden. Zo halverwege de dag komt de stroom huiswaartskeerders op gang. Nog voor de laatste acts van de dag vormen ze al een gestage stoet. Of zouden Incubus (ik denk het niet), Foo Fighters (vast niet) of Nick Cave mensen er van weten te overtuigen toch maar een nachtje extra te blijven?
We zullen het zien.
mij=Door Dubbel Mono
Zeker lijkt het dat om een uur of twee Dubbel Mono zal gaan kijken of Millionaire live weer net zo springerig en vol adrenaline klinkt als voorheen. Hun tweede plaat Paradisiac wist hem niet te overtuigen. Mocht het optreden wegens te weinig gekte tegenvallen, dan zal Quit Your Dayjob de idiotie ongetwijfeld voor rekening gaan nemen. Mocht de humor van deze Zweden te flauw zijn – voor songtitels als “Pissing On A Panda”, “Vlado Video” en “Sperms Are Germs” moet je in de stemming zijn – dan hebben we The Editors met hun doomy pop om je weer in evenwicht te brengen. Deze 'opvolgers van Interpol' (yeah right, zo goed zijn ze nu ook weer niet!) zijn de opmaat voor een hele reeks van elkaar overlappende acts die allemaal minimaal interessant zijn: Alkaline Trio, Dresden Dolls, Voicst, Soulwax Nite Versions, T. Raumschmiere & Band, LCD Soundsystem, The Futureheads en Nick Cave & The Bad Seeds.
Hoe pakken we dat aan met de nog resterende energie en de wetenschap dat Dubbel Mono de volgende ochtend weer gewoon moet werken en dus het plan heeft opgevat om zondagavond naar huis te gaan?
In de eerste plaats: we skippen het eten. Bijna dan: na The Editors, dus rond een uur of half vijf, laden we een snelle hap naar binnen en halen een extra pakje sigaretten (stilt de trek en het is elke keer een roteind lopen en zoeken naar een verkooppunt). De Dresden Dolls zouden na een kwartier weleens een Kabaret-truukje kunnen blijken, zodat we ook daarna nog kunnen gaan eten, maar we zijn bang voor de drukte bij de eettenten. En dan zouden we Voicst moeten missen, wat ook weer jammer is. Aan de andere kant: die zien we in het clubcircuit vast nog wel langskomen. We hebben dan wel de tijd om te zien of Soulwax met een uitgeklede versie van de oervervelende show van vorig jaar revanche kan nemen. Lukt ze dat, dan gaan we ons op laten fokken door T. Raumschmiere en zijn band. Zo niet, dan pikken we een stukje mee van Queens of the Stone Age om daarna weer te zien of The Futureheads echt zo 2004 zijn als het op plaat klinkt.
Na de veel te hoog gespannen verwachtingen gaat LCD Soundsystem ongetwijfeld tegenvallen. Maar dat is niet erg, want voor iemand die er dertien jaar geleden bij was, is Nick Cave ongetwijfeld nog steeds een HELD (met hoofdletters, ja). Voor Dubbel Mono in elk geval wel: Kink Ink & The Bad Seeds mogen Lowlands 2005 af gaan sluiten.
Betekent dat een weekend zonder films, zonder theater en zonder de Texelse Boys? Vast niet, maar keuzes dienen op het festival zelf gemaakt te worden en niet vantevoren. Is dat niet de grootste lol van Lowlands?
(Dus voor hetzelfde geld danst Dubbel Mono met Vitalic, 2 Many DJ's en namen die hij zich maandagochtend niet meer herinnert de zondagnacht aan gort.)
de oplossing voor dit luxeprobleem is erg eenvoudig: plannen schrappen en naar heather nova gaan kijken/luisteren.