Motorama – Alps

De muziekindustrie is ondoorgrondelijk, zeer ondoorgrondelijk. Zo opende ik onlangs de zojuist ontvangen envelop met nieuw te recenseren werk en de eerste twee plaatjes die ik aan een nadere inspectie onderwierp waren plaatjes uit 2010 en 2011. Allebei in de rerelease. Wat bij die van 2010 raar is, want de band bracht daarna nog een plaatje uit, in 2012. Waarschijnlijk door mij te ontvangen in 2015. Maar goed, het kan zijn dat wij, aan onze kant van het voormalige IJzeren Gordijn, de betreffende plaat, Alps, helemaal nooit ontvangen hebben. Want Motorama, de band in kwestie, komt uit Rusland. Ah, vinken we die ook af op het lijstje van gerecenseerde bandlanden. En ik moet eerlijk zeggen, Alps van Motorama is een alleszins bijzonder plaatje. Motorama klinkt namelijk alsof die hele beroerde coverband van uw buurman, voor feesten, partijen en braderieën, aan de haal is gegaan met het werk van Editors. Inclusief de zware zang van Tom Smith. Alleen komen komt het bandgeluid uit goedkope Casio’s en B-merk gitaren en zijn de teksten maatje Bløf. In het allerbeste geval kun je zeggen dat Editors klinkt als een authentiek jaren tachtig new wave bandje dat de tand des tijds niet doorstaan heeft, maar het meest van de tijd luister je met opgetrokken wenkbrauwen en vraag je je af, wat hoor ik nou weer? Dat maakt mij dan stiekem best benieuwd naar die tweede plaat, maar denk dat ik toch maar wacht tot 2015…

mij=Talitres