Ik had nog nooit van de dames van Sahara Hotnights gehoord, maar deze Zweedse meiden blijken in hun thuisland flink wat succes te hebben en daar al sinds de jaren negentig aan de top mee te draaien. Dat was in Nederland, als er al wat van hen gedraaid werd, slechts in de marge, anders waren deze appetijtelijk ogende tantes me echt wel eerder opgevallen. Muzikaal gezien is Sahara Hotnights wel akelig catchy, maar tegelijkertijd ook zeer vluchtig. Wie zijn punkpop graag zo heeft en altijd al een voorliefde had voor bands als The Runaways en The Go-Go’s is hier helemaal aan het juiste adres. Wat me toch een beetje tegenstaat aan What If Leaving Is A Loving Thing, is dat de liedjes zo enorm braaf en net wat te ver doorgeproduceerd klinken. Ik had niet verwacht dat Björn Yttling (inderdaad van Peter, Björn and John) hiervoor zou kiezen. Een liedje als het wat meer experimentelere “No For An Answer” gedijt daar nog wel goed bij en is bijna een verademing als tussendoortje tussen alle geraffineerde bravigheid. Al mist dit liedje dan weer wel wat het gros van songs zo verleidelijk maakt: refreintjes met kekke koortjes die je zelfs als je ze de eerste keer maar met een half oor beluisterd hebt al mee kunt neuriën of zelfs zingen. Ik schat zo in dat deze band op het podium tien keer leuker is om naar te luisteren, dan op plaat. Om naar te kijken is er nu al niets mis mee…
mij=Bad Taste / Suburban