Twee jaar na zijn vorige album, Happiness Is The Road, is er alweer een solo-album van Fergie Frederiksen (ex-Toto, ex-Le Roux). Dat is vlot voor zijn doen, zeker als je bedenkt dat hij zich voor dat album bijna weer uit de muziekwereld had teruggetrokken. Helemaal onlogisch is het echter niet: hij heeft het geld hard nodig om de teruggekeerde kanker te bevechten. Bij Happiness Is The Road was de hulp van songsmid Jim Peterik (Pride Of Lions) en producer Dennis Ward (Pink Cream 69) te noteren. Voor Any Given Moment is een ander blik vaste Frontiersnamen opengetrokken, zoals producer/songschrijver Alessandro del Vecchio (Hardline) en gitaristen Bruce Gaitsch (Richard Marx) en Robert Sall (Work Of Art, W.E.T.). Het verschil is overigens klein, want ook dit album staat weer vol songs die zo van Pride Of Lions of Journey hadden kunnen zijn. Complimenten voor producer Del Vecchio, want de elf tracks op dit album klinken fris en radiovriendelijk, terwijl de bombast netjes in toom wordt gehouden. Ook de tracks – waaronder een cover van Toto’s “Angel Don’t Cry” – zijn prima, maar eerlijk gezegd worden er wel bakken vol AOR-clichés over de luisteraar uitgestort. Het is echter aan de productie en de bovengemiddelde vocalen van Frederiksen te danken dat het album desondanks geen moment verveelt. Frederiksen was ooit bijna zanger van Kansas, nam bijna een album op met Survivor, nam een album op met Toto, maar nou net niet de singles… Misschien heeft het zo moeten zijn, dat Frederiksen uiteindelijk zijn draai heeft gevonden bij Frontiers. De tijd voor uitverkochte stadions voor AOR is voorbij, maar voor erkenning is het nooit te laat.
mij=Frontiers/Rough Trade
Gezien de songtitels was ik hier al bang voor: Fergie Frederiksen is op 62-jarige leeftijd overleden: http://classicrockmag.nl/nieuws/in-memoriam-fergie-frederiksen/