De band Lucky Dragons gaat ons helpen met het voorbereiden op de toekomst. Ik zal het uitleggen. Iedereen weet: China maakt nu al een tijdje een enorme groei door in elk denkbaar opzicht behalve hun lichaamslengte, en ooit gaat het punt aanbreken waarop zij de rest van de wereldbewoners tot hun slaaf gaan maken met behulp van genetisch gemanipuleerde noedels die door de straten zullen krioelen op zoek naar baby’s om te wurgen. En nu de kredietcrisis ervoor aan het zorgen is dat er binnenkort van de huidige grootmacht Amerika niet veel meer over zal zijn dan een gigantische zwarte put vol verwilderde mensen die rondkruipen in hun eigen poep, op zoek naar onverteerde stukjes paprika, is er geen ander toekomstbeeld denkbaar dan dat waarin de Chinezen met z’n allen bepalen hoe onze levens eruit zien. Tijd dus om je hoofd uit je kont te halen en je voor te bereiden op de toekomst. Dan zijn er geen Amerikaanse series meer over de luie levens van bevoordeelde tieners die op het strand bespreken van wie ze welke soa’s hebben gekregen, maar Chinese educatieve programma’s waaruit blijkt hoe belangrijk en fantastisch het fenomeen samenwerking toch is. Met de muziek gaat hetzelfde gebeuren, en dat is waar Lucky Dragons ons helpt, want ze geven ons alvast een voorproefje. Dream Island Laughing Language is een verzameling van 22 veelal korte, structuurloze nummers met een Chinees tintje: je hoort een shamisen (zo’n driesnarige Chinese gitaar), je hoort een djembé (ik weet niet of dat per se Chinees is maar nou en, jij hebt een dikke moeder), je hoort zelfs vuurwerk. In plaats van akoestische gitaartjes hoor je akoestische gongs. Het luistert weg als een trip na hele slechte fu yong hai met stukjes bedorven hond. Zo klinkt alle muziek binnenkort, dus leer dat maar vast accepteren.
mij=Southern / Konkurrent
gheheh.
“In plaats van akoestische gitaartjes hoor je akoestische gongs”
hier las ik eerst..
In plaats van akoestische songs hoor je akoestische gongs. 🙂
Dus als ik je stukje goed begrijp worden we binnenkort overspoeld door een Tsunami van Chinezen, Geert?