Love Triangles Hate Squares is de tweede plaat van The Computers die een ander geluid laat horen dan de punkrock van het debuut. The Computers zijn opgeschoven tot een garage- en bluespunk-band. Althans zo openen de heren in “Bring Me The Head Of A Hipster”. Waarschijnlijk heeft de band gezien hoe aanstekelijk beat en garage werken voor bands als The Hives, Loved Ones, Zen Guerilla en Jon Spencer. Verwacht geen overstuurde feedback of een smerig rammelend geluid. The Computers gaan nog steeds voor een uitgebalanceerde productie waarbij je The Hellacopters of een Rival Sons nog poppy kunt laten klinken. Beat, soul, garage en wat lichte punkrock komen samen zoals dat ook bijna een kwart eeuw geleden gebeurde bij The Creeps. In “Mr. Saturday Night” raken de heren zelfs de oude geest van een Van Morrisson aan. In tijden van crises willen we niet meer geconfronteerd worden met de zielenknijpselen in een zwaar- en weemoedige zwanenzang. Uptempo festivalmuziek willen we, gemaakt door muzikanten die weten waar muziek vandaan komt en die hun geschiedenis kennen. Love Triangles, Hate Squares bevat een optelsom van Britse beat, Deltablues, Memphis soul en sixties garage. Slechts een blazersectie ontbreekt. Maar ja, je krijgt er prachtige Hammond-orgels voor terug, net als prachtige vocale refreinen en schone gitaarriffs.
mij=One Little Indian
4 reacties