CSS is een band uit São Paulo, al komen jij en je bleke bloembollengezicht daar tegenwoordig misschien wel vaker dan zij. Ze zijn namelijk al jarenlang achter elkaar door alle plekjes op deze aardbol aan het bezoeken. Hun in skinny jeans en ruitjesblousen gestoken fans zitten immers overal. Ik spreek de drie bandleden Ana Rezende (gitaar), Luiza Sá (gitaar/drum) en Carolina Parra (gitaar/drum) in hun kleedkamer in de Melkweg, vlak voor hun zoveelste concert in Amsterdam, over hun oneindige wereldreis.
mij=Interview: Marten
Jullie hebben al ontzettend vaak in Amsterdam opgetreden. En ik neem aan dat jullie andere wereldsteden net zo vaak bezoeken. Komen jullie ooit nog thuis?
Ana: “Eh… nee, eigenlijk niet. We zijn soms een paar weken thuis en dan weer maandenlang aan het toeren. Maar zo erg is dat niet, hoor. Sowieso is de tour die we nu maken geweldig. De reis is heel goed van tevoren gepland, waardoor we niet steeds van het ene eind van de wereld naar het andere moeten vliegen en weer terug, zoals we vroeger wel eens deden.”
Carolina: “Maar volgens mij zijn we wel vaker in Amsterdam geweest dan in andere Europese steden. Ik weet ook niet waarom. Misschien omdat het een soort van poort tot Europa vormt? Al zijn we deze Europese tour in Portugal begonnen.”
En als jullie in Portugal optreden dan kun je natuurlijk gewoon Portugees tegen je publiek praten.
Luiza: “Ja, al hebben ze daar wel een enorm accent. Het Portugees dat ze daar spreken is heel grof, alsof ze boos zijn. Brazilianen hebben wat meer melodie.”
Welke delen van de wereld zijn het leukst om doorheen te toeren?
Luiza: “Japan is geweldig, omdat het daar zo anders is.”
Ana: “In Europa is het zo fijn dat alles zo dichtbij elkaar ligt. In twee uur ben je met de trein vanuit Amsterdam in Parijs, terwijl je vanuit São Paulo dan nog niet eens in Rio bent. En het vervoer zelf gaat hier ook zo gemakkelijk. Het is ontzettend lastig om door Zuid-Amerika te reizen. Er zijn sowieso geen treinen, en je hebt alleen derde wereld-vliegmaatschappijen die moeilijk zijn om te boeken.”
Carolina: “En als het je al lukt dan stort het vliegtuig neer. We treden daarom bijna nooit in Zuid-Amerika op, alleen in Rio en São Paulo.”
Als jullie zo veel aan het toeren zijn, hoe kan het dan dat jullie zo veel nummers van anderen weten te remixen? In de laatste weken alleen al hebben jullie Bloc Party, Keane en Lykke Li geremixt. Doen jullie dat dan in de toerbus en in kleedkamers?
Carolina: “Ja, dat doet Adriano (Cintra, het besnorde bandlid, red.) allemaal. Hij is een workaholic en werkt voor en na de optredens altijd door aan remixen en nieuwe nummers. Hij kan een remix maken in veertig minuten.”
Wauw. En dat doet hij helemaal in zijn eentje? Jullie hebben geen enkele inbreng in het remixwerk?
Luiza: “Nee. Dat doet hij alleen. Soms zeggen we wel iets als 'this is good, this is bad', of 'je moet er meer van dat wawawawa instoppen', maar verder hebben we er niks mee te maken.”
Welke remixen die anderen van jullie nummers hebben gemaakt vinden jullie goed?
Alle drie tegelijk: “The Metronomy one.”
Luiza: “En eentje van Frankymusic ofzo (Frankmusik, red.). Oh! En Princess Superstar!”
Ana: “Ja, Princess Superstar heeft een soort homosauna-nummer van Alala gemaakt, waar we ook heel gelukkig van zijn geworden.”
Over jullie laatste album Donkey. Het is net zo'n feestalbum als jullie debuut, maar het lijkt wel wat minder gimmicks te bevatten. Geen nummers waarin Death From Above of Paris Hilton genamedropt worden, bijvoorbeeld.
Ana: “Dat klopt, en de reden is dat dit album op een heel ander moment in ons leven is gemaakt dan de eerste. Namelijk terwijl we aan het toeren waren. We voelden niet echt de behoefte om een liedje te schrijven over Lindsay Lohan of zo, we hadden andere zaken om over te schrijven. Al staat er trouwens wel een liedje op het nieuwe album over John Waters en Absolutely Fabulous.”
Wacht, Donkey is ook op tournee gemaakt? Ik krijg echt de indruk dat jullie nooit een momentje vrij hebben.
Luiza: “Nee, dat heb je goed gezien! En daarom gaan we er binnenkort ook een jaar mee stoppen.”
Ana: “Een weekje vrij helpt ons nooit, omdat je dan altijd nog wel wat shit te regelen hebt. Dus we gaan binnenkort een jaartje kappen met de band.”
En zijn er heimelijke projecten die je tijdens dat vrije jaar op wil zetten?
Carolina: “Zoals het nu is hebben we eigenlijk geen leven. Het toeren is ons leven. Dus we hebben allemaal geen idee wat we zouden willen doen als we opeens de tijd hebben. Daar hopen we dan tijdens ons jaar vrij achter te komen.”
Heerlijk om te lezen! Kudo’s!