Alkaline Trio – My Shame Is True

2013 is het jaar van er op of er onder. Voor BoySetsFire in elk geval en ergens ook voor Alkaline Trio. Poppunk en emo zijn hartstikke dood, zeker in Amerika. Fans willen na jarenlang zeuren toch het liefst dat punk- en hardcorebands terugkeren naar hun oorspronkelijke roots. Niet letterlijk natuurlijk, hoewel dat wel in de hoofden van het trio speelt. Zo wordt niet meer Chicago als thuisbasis opgevoerd maar McHendry, Illinois. Whatever, je kunt je maar ergens druk om maken. Ik zag voorganger This Addiction nog als een stap in de goede richting. Men weekte zich langzaam los van de emo, hield de wonderschone melodietjes in stand en nam rechttoe rechtaan punkrock als leidraad. Pretpunk en punkpop stonden voorop. De volgende stap is om alle gepolijste tierelantijntjes weer te laten voor wat ze zijn. De band heeft de intentie gehad om ruwe diamantjes op te leveren waaraan zo weinig mogelijk gesleuteld en geschaafd moet worden. Dat is maar ten dele gelukt. Matt Skiba en co. focussen zich weer op de betere gitaarriffs en sterk aanwezige zanglijnen. Het levert aangename songs op. De band jaagt in alles het geluid van Green Day na en hoopt waarschijnlijk zo op commercieel succes. Wat Green Day gelukkig nalaat en Alkaline Trio nog steeds niet lukt, is om emotie en gevoel voor drama om te zetten naar echt meeslepende songs. Het trio kan het niet nalaten om tranentrekkers met een vals neo-romantisch/gotisch sentiment op te roepen omdat een paar puberale Amerikaanse meiskes dat leuk vinden. De crux voor Alkaline Trio is dat hun eigen onbevangen gedrag van dik vijftien jaar geleden is verdwenen. En daarmee de nihilistische punkrock-songs waarmee de band zich in de kijker speelde. Ervoor in de plaats zijn formats gekomen waarmee je als muzikant blijkbaar rekening moet houden. Elk idee dat tot een song uitgewerkt kan worden moet aansprekend zijn voor een bepaalde doelgroep. Omdat Skiba blijkbaar zijn eigen hypotheek belangrijker vindt dan zijn fans van het eerste uur. Ik zit niet op de eigen schaamte van Skiba te wachten. Hij gaat eerst maar eens naar een veel te dure psychiater. Pas als hij slimme humoristische teksten kan afleveren, inspiratie opdoet bij Rivers Cuomo van Weezer en het gitaargeluid opschroeft tot standje: ‘moddervet’, dan komen we ergens. Eerlijk gezegd zie ik dat de komende jaren tot aan het 25-jarig bestaan van de band niet gebeuren. Alkaline Trio is bang voor zelfreflectie.

mij=Epitaph/Heart & Skull