Asobi Seksu – Hush

Nadat in 2007 de twee eerdere albums van Asobi Seksu met vertraging in deze contreien verschenen, zijn we nu helemaal bij voor de Cruciale Derde en daarmee zouden ze best ‘ns het grote publiek kunnen bereiken. Waar met name hun geniale tweede Citrus kinderlijke zangpartijen combineerde met gitaren op orkaankracht, zijn de scherpe randjes er nu afgesneden. Het is even wennen, al had de titel (‘ssst!’) het al voorspeld. Een interlude heet hier nog “Risky and Pretty”, maar van dat motto klopt ditmaal vooral ‘t laatste. “Layers” is daarvan het, eh, mooiste voorbeeld en een van de beste nummers die de band ooit opnam. De dromerige semi-ballade kan zo op Where You’d Learn To Kiss That Way?, de klassieke compilatie van The Field Mice. Zangeres Yuki piept niet langer functioneel: haar zangpartijen zijn dieper en sexier dan voorheen en ze zou zomaar tot indiedarling kunnen uitgroeien. Het is natuurlijk niet zo dat de shoegaze-invloeden helemaal verdwenen zijn. Alleen blijven de gitaarerupties nu ten allen tijde in dienst van het liedje. “Familiar Light” is een mooi voorbeeld, met een My Vitriol-achtige overstuurde, maar toch melodieuze solo. Als men een single uitbrengt zou ik kiezen voor het catchy “Sunshower”. Het vrolijke refrein klonk dermate bekend dat ik hun twee andere albums nog ‘ns tevergeefs naliep. “In The Sky” brengt prominenter dan ooit keyboardpartijen, die ik op plaat vier nog wel een grotere rol zie gaan spelen. Door deze synthpopinvloeden zullen ook liefhebbers van M83 geïnteresseerd raken en vervolgens geraakt worden. Hush mag dan niet Asobi’s beste zijn, de laatste paar nummers beginnen stiekem ietwat te vervelen, maar de eerste vijfentwintig minuten zijn top, en dat is voor mij meer dan genoeg.

mij=One Little Indian/Bertus