In de glorieuze jaren 90 had Therapy? alles in zich om een doorbraak te kunnen forceren. Gedurende mijn middelbare-schooltijd was Troublegum uit 1994 een niet te missen punk/pop/altrock-plaat en op MTV kwamen geregeld video’s voorbij, onder meer van de single “Going Nowhere”. Een jaar later scoorden ze bovendien nog een dikke hit met de Hüsker Dü-cover “Diane”, maar daarna was het alweer afgelopen met de poging tot wereldheerschappij van Andy Cairns en consorten en viel de band weer terug in de marge waar ze vandaan gekomen waren. Blijkbaar zitten de heren van Therapy? daar totaal niet mee want ze bleven de afgelopen jaren gewoon stug doorgaan en leverden nog steeds platen af. Crooked Timber is hun twaalfde langspeler als ik goed geteld heb, en op deze plaat laat Therapy? zich van zijn meest harde kant horen. Hits scoren hoeven ze blijkbaar niet meer, want het is stuurse noiserock wat de klok slaat. De riffs zijn bikkelhard en behoorlijk dwars en de ritmesectie doet zoveel mogelijk zijn best om het de luisteraar bepaald niet makkelijk te maken. Wat tevens opvalt is dat Andy Cairns er de afgelopen jaren niet beter op is gaan zingen, want hij zit er geregeld naast qua toonhoogte. Ook met het niveau van de songs is het behelpen, want in deze barrage van snoeiriffs is het tamelijk lastig om een catchy song te ontdekken. Het stuitert, wringt en doet maar beklijft allemaal niet. Daarnaast lijken de songs nogal op elkaar waardoor het voor de luisteraar een erg vermoeiende zit wordt. Kortom, Therapy? bestaat nog steeds en blijft stug zijn ding doen, maar ik vrees dat deze plaat op het gebied van hun populariteit weinig zoden aan de dijk zal zetten.
mij=DR2 / Suburban
Misschien niet goed ‘getelt’, maar zeker niet goed gespeld! 😉
Crooked timber is 1 van de betere releases van het afgelopen jaar, met goede tot zeer goede reviews over heel de wereld. Ik weet niet waar je het over hebt, maar blijkbaar heb je er met moeite naar geluisterd. Het kan natuurlijk ook zijn dat je alleen maar ordinaire popsongs kan waarderen, dan begrijp ik je.
helemaal mee eens!
Crooked Timber is inderdaad een ijzersterke release met naar mijn mening 10 songs die prima in elkaars verlengde liggen, maar tevens allemaal hun eigen karakter hebben.
ik durf te wedden dat de recensent dit album hoogstens twee luisterbeurten heeft gegeven alvorens zijn mening op te schrijven…
dan kan ik het begrijpen, bij mij gingen de meeste nummers pas werken na meerdere luisterbeurten, maar wat rockt het dan meesterlijk zeg!