Het was al 15 jaar geleden dat mijn bril voor het laatst in tweeën werd gecrowdsurft. Destijds tijdens het optreden van Smashing Pumpkins op Pinkpop. De nieuwe boosdoeners? Parquet Courts, een stel jonge honden uit New York. De nacht voorafgaand aan het Primavera Sound-festival in Barcelona speelde de band in een klein zaaltje voor een dolenthousiast publiek. Dat wist wel raad met de onweerstaanbare pretentieloze garagerock: met elk liedje breidde de pit zich weer wat verder uit. Op Light Up Gold, na een mini-album dat alleen op cassette uitkwam de eerste langspeler van de band, doet Parquet Courts nauwelijks onder voor hun aanstekelijke optredens. Al is langspeler in deze een wat vreemd woord: Light Up Gold duurt net aan een half uur en bevat maar drie liedjes die boven de drie minuten afklokken. Het knappe van Parquet Courts is dat de band niets nieuws doet, maar toch een eigen signatuur heeft. De invloeden van de vroege Wire, Pavement ten tijde van Slanted and Enchanted en stadsgenoten Modern Lovers en Sonic Youth zijn onmiskenbaar, maar Parquet Courts geeft er een eigen draai aan en doet nauwelijks onder voor hun voorgangers. Later dit jaar spelen ze op Metropolis en Into the Great Wide Open: voor de zekerheid neem ik dan wèl een reservebril mee.
mij=What’s Your Rupture?
4 reacties