Een plotselinge vlaag van creativiteit lijkt het. Want bijna binnen een jaar zien twee studioplaten van Sigur Rós het daglicht. Valtari, van mei vorig jaar, was een dromerige plaat die zeer geschikt was als soundtrack voor de films die nog moesten worden opgenomen en ook gemaakt werden in het Valtari Mystery Film Experiment. Op zich een leuk idee, vooral ook omdat veel Sigur Rós-werk geschikt is als soundtrack. Maar in de tour ter promotie van de plaat moeten de heren gemerkt hebben dat dat live niet toch zo goed werkte. Dat bleek duidelijk uit de twee concerten in Amsterdam, eerst in Paradiso, vervolgens in de HMH. Bij het tweede concert kwam er nog nauwelijks werk van Valtari langs. Kort na deze tour verliet multi-instrumentalist Kjartan Sveinsson de band en ging Sigur Rós verder als een trio. De uitkomst van het werk met zijn drieën staat bijna haaks op Valtari. Het is bijna schizofreen hoe het geluid verschilt. Was Valtari een plaat voor de zondagochtend, Kveikur is een plaat voor de zaterdagnacht. Een hard en donker, bijna industrieel geluid, dat opvallend genoeg toch nog een aardige popfeel heeft. Het is vooral een plaat die uitnodigt om de volumeregelaar op 11 te zetten. Waar Valtari bij nader inzien verder zal gaan als een leuke voetnoot in het oeuvre van deze eigenzinnige IJslanders, kan het niet anders dan dat een aantal nummers, o.a. opener “Brennistein” en het titelnummer, de komende jaren op de setlists terug zullen komen. Ik kan niet wachten om het weer te horen…
Mij=XL
4 reacties