Solex vs. Cristina Martinez & Jon Spencer – Amsterdam Showdown, King Street Throwdown

Eind jaren negentig was ik enorm onder de indruk van de eerste plaat van Solex, Solex vs. The Hitmeister. Liesbeth Esselink maakte slimme knip- en plakmuziek, samplepop zo je wilt. Een paar jaar eerder was het doorbraakalbum van The Jon Spencer Blues Explosion verschenen, het even prachtige Orange. Rond dezelfde tijd speelde Jon Spencer niet alleen opgefokte blues, maar ook een soort glamrock met zijn ega, Cristina Martinez. Tien jaar later komen we ze alle drie weer tegen, nu in een gezamenlijk project. Op de hoes van Amsterdam Showdown, King Street Throwdown zien we een driewieler, een kinderfietsje. En da’s vast niet voor niets: de door Jon Spencer en Cristina Martinez (en rapper Mike Ladd en nog een aantal muzikanten) ingespeelde muzikale schetsen werden door Solex uitgewerkt en bij elkaar geplakt. De manier waarop is vooral losjes, speels en onverwacht. Geen bluesshouts (nu ja, soms kan Spencer zich niet inhouden) en ranzige gitaren op bluesschema’s, geil gekreun en punky geschreeuw. Maar op no-wave gebaseerde funk en beats die doen alsof de zomer weer begonnen is. Solex vs. Cristina Martinez & Jon Spencer is geen gedroomde samenwerking, en ook geen spannend duel op leven en dood. Eerder een onverwacht vrolijk album, waar Solex op punten wint.