Te zeggen dat gonks de wuppies van de jaren zestig waren, is misschien te kort door de bocht, maar een rage waren de kleine harige mannetjes zeker. Er werd zelfs een film geproduceerd met de lekker bekkende titel Gonks Go Beat en een voor die tijd bijzonder hippe soundtrack (“featuring out of this world performances from Lulu, Ginger Baker, The Graham Bond Organisation, etc.”). Wat hip in die tijd was, is nog steeds hip in de wereld van het Antwerpse bandje dat haar naam aan deze harige mannetjes ontleende (en niet verward moet worden met de Nederlandse sixtiesband met bijna dezelfde naam). The Gonks spelen beat en garagerock en doen dat meer dan verdienstelijk. Het is lastig om met een zwaar op de jaren zestig leunend bandje boven het maaiveld uit te steken, maar het lukt The Gonks niet alleen dankzij hun naam (die overigens nergens in het cd-boekje verklaard wordt). Hun songmateriaal is prima in orde, de gitaren klinken lekker afgemeten, het orgeltje is smerig en de zanger heeft een fijne, soulvolle stem. De enige kritiek op Float Yer Boat is wellicht de productie: die klinkt droger dan de slimme nummers verdienen.
mij=Green Cookie / Clearspot