Eigenlijk durf ik wel te stellen dat de ontwikkeling van popmuziek aan haar einde zit. Wat hoor je nou nog wat je nog nooit gehoord hebt? Volgens mij is dat bar weinig. Het is dan ook te prijzen dat er muzikanten zijn die toch naar nieuwe wegen zoeken. The Somnabulist is de band rond de Italiaan Marco Bianciardi, iemand die zich niet door grenzen laat weerhouden: muzikaal en geografisch. Op het tweede album Sophia Verloren doen acht muzikanten mee die uit een ruime sortering aan landen komen: Nieuw-Zeeland, België, Duitsland en Italië. In opener “My Own Paranormal Activity” duurt het niet lang of er komt een heuse zingende zaag voorbij. De toon is gezet van een tegendraadse avant-gardistische plaat. De acht tracks zijn allerminst voorspelbaar, aanvankelijk denk ik aan avontuurlijke post-rock, maar dat gaat over in progrock waar de échte progrocker waarschijnlijk van zal gruwelen, om dan verder te gaan in de moerassen van Florida waar je Tom Waits tegenkomt. Zo dwaalt het album verder door de muzikale geschiedenis, zonder ergens lang stil te staan. Het is op het ene moment of je in het zonnetje loopt, maar op het andere moment het weer snel omgeslagen is. Het spelen met alles wat er kan is de grote verdienste van dit project. Waarom zou je bijvoorbeeld als zanger naast je mooie kant, je ook niet van de lelijke kant laten zien, en zelfs ruimte bieden aan een zangeres op een punt van de plaat waar je dit eigenlijk niet meer verwacht? Verder nog even het bijzondere instrumentarium noemen van gitaar, drums, percussie naar samples, piano, vibrafoon, sax, viool, theremin en dus de zingende zaag.
mij=Solaris Empire/Acid Cobra Records/Broken Silence
4 reacties