Nina Nastasia – Outlaster

Voor mij is het logisch dat van alle vrouwelijke singer-songwriters in mijn collectie Nina Nastasia verreweg de meest gedraaide is. Waarom? Nou, simpelweg omdat ik haar een van de beste, zo niet de beste vind waar ik het afgelopen decennium over gestruikeld ben. Ik zou haar oeuvre zo aan elke beginnende singer-songwriter willen overhandigen met de woorden: ‘hier, luister hiernaar, leer er van en word net zo goed.’ Daar zijn ze dan wel even zoet mee overigens. Want Outlaster is ondertussen de zesde puike plaat van deze vakvrouw. Deze keer zonder Jim White op drums, zoals op de laatste drie platen, maar wel gewoon met Steve Albini achter de knoppen. Hij laat op Outlaster wederom horen dat hij echt wel veel meer kan dan gortdroge producties afleveren. Natuurlijk is de productie nog steeds niet lyrisch uitbundig, maar hij straalt wel warmte uit. Helemaal nu Paul Bryan aanschuift voor de arrangementen. Dat deed hij al eerder prachtig voor onder andere Aimee Mann, hier levert hij niets minder dan puik werk af. Check alleen al maar eens de afsluitende titeltrack. De plaatsing van de strijkers (maar ook de andere instrumenten) is hier indrukwekkend secuur, maar verliest zijn natuurlijke feel nooit. Ook “You’re A Holy Man” met zijn blazers is hier een prachtig voorbeeld van. Wat helemaal mooi is, is dat Nastasia als gitarist Jeff Parker van de Tortoise heeft weten te strikken. Hij is in zo ongeveer elke track de icing on the cake. Door al dat fijns zou je bijna vergeten dat Nastasia zelf de spil is die met Outlaster haar beste plaat tot nu toe aflevert.

mij=Fat Cat / Bertus