Bij blues met een akoestische gitaar denk je aan ingetogen blues. Toch? Nou, niet bij Matt Woosey. Deze Brit speelt akoestische gitaar op een manier die vergelijkbaar is met die van Monte Montgomery. Met forse aanslagen, waardoor de akoestische gitaar verre van braafjes klinkt. Woosey draait al de nodige jaren mee – hij begon als drummer in een Thin Lizzy-coverband! – en heeft al verschillende albums op zijn naam staan, met of zonder band. Hij heeft een buitengewoon krachtige stem, met een fraai vibrato. Opener “Black Smoke Risin'” zet de toon voor de rest van het album. Een stevige hook, mooie details met slidegitaar en de opvallende stem van Woosey. Zelfs ballad “Don’t Need Money” kent een stevige ritmepartij. De combinatie van bluesrock en een akoestische gitaar maakt dat On The Waggon een echte rockplaat is en toch erg ontspannen blijft. Geen enkele track is onder de maat, maar met “Elsie May”, “Black Smoke Risin'” en “Noah” zijn er wel een paar fijne uitschieters. Opvallend is ook de fraaie drumsolo (op een studioplaat!) in “Dopey Mick”. Meest opmerkelijk is nog wel dat dit een eigen beheer-cd is. Ik kan geen enkele reden bedenken waarom de Matt Woosey Band niet met wat slimme marketing een mooie carrière tegemoet zou gaan. Mét contract. De komende dagen is hij in Nederland. Ga vooral kijken.
mij=Eigen beheer
4 reacties