Halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw was Slayer nog gevaarlijk en brak Pantera nogal wat potjes met Vulgar Display of Power. Gabber kwam sterk opzetten en dj’s als Omar Santana wisten de loodzware metalriffs al snel te koppelen aan overstuurde blastbeats. De autonome kraakscene van Berlijn sprong erop in en kwam met haar eigen variant in de vorm van Alec Empire’s Atari Teenage Riot. Industrial bij ons was sinds een decennium ervoor uitgegroeid tot beukwerk waartoe Godflesh, Nailbomb, Young Gods, die Krupps en KMFDM behoorden. Empire wist de verschillende werelden van de gabber en de industrial te verenigen. Politiek verzet, snokhard gitaarwerk en beukende elektro gingen hand in hand. Hoewel Berlijn nog hipper is dan twintig jaar geleden merk je ook dat Alec Empire ouder is geworden. Tuurlijk, een beetje digitaal rellen kan de man nog steeds, al zijn woede en frustratie over hoe het er vandaag de dag in de wereld aan toe gaat steekt ie nog steeds niet onder stoelen of banken, maar het tomeloze hooliganisme is verdwenen. Empire deelt wel mijn opvatting dat het huidige systeem niet meer werkt en als zodanig een keer gereset dient te worden. Lijkt mij het proberen eens waard. Atari Teenage Riot is tegenwoordig een trio dat naast Empire bestaat uit Nic Endo en de Londense rapper Rowdy SS. ATR gaat niet meer voor de allesvernietigende oproer, de band is meer dan ooit gebrand op het communiceren van een intelligent manifest. De vraag is alleen of in onze tijd van globalisering, corruptie en een totaal gebrek aan solidariteit dit manifest enige kans van slagen heeft. De meute is toch vooral meer geïnteresseerd in het aantal likes op hun eigen Facebook-pagina dan wereldlijke zaken waarbij de mens in een ander land met een totaal andere cultuur ook telt. Het radicale element is vooralsnog verdwenen. Hopelijk blijkt over een paar jaar als deze gematigde boodschap niet landt dat Alec Empire alsnog de draad oppakt die hij nu even laat voor wat het is. Radicalisering ontstaat maar al te vaak door frustratie van het niet gehoord willen worden. In het geval van Atari Teenage Riot betekent dat over een paar jaar of het einde van de band of de planning van een mega-radicale aanval op je trommelvliezen. Ik hoop op het laatste.
mij=DHR