De titel – The Violence – en het hoesje, waarop drie man of vrouw aan een touw bungelen, beloven weinig goeds. Het thema van het album is ´a collection of songs inspired by incident and characters from the English Civil War and the Essex Witch Trials of 1645´. Dat gaat dus geen vrolijke boel worden met Darren Hayman & the Long Parliament. Hayman zou je kunnen kennen als zanger/gitarist van de in 2002 opgeheven band Hefner, maar dat is al heel wat albums geleden. Mijn File Under-collega Janineka, singer-songwriterspecialist, probeerde onlangs criteria op te stellen: ´om echt indruk op mij te maken moet hij of zij zich kunnen onderscheiden van de massa door goede composities, sterke teksten en een goede stem.´ Haymans stem is een breekbare, de teksten mogen gehoord worden en de liedjes zijn oké. Er is echter een ding waar ik minder over te spreken ben en dat is de uitvoering. Deze is namelijk karig en saai: het folky album hobbelt hierdoor maar voort en ik kom er eigenlijk niet doorheen. In een liedje als “We Are Not Evil” zingt hij ´we are not evil, we are not evil, we are good an godly, watchers for the blind, we can smell the blind, …´. Ik ben dan – en het is pas het vierde liedje van de twintig – in dromenland.
mij=Fortuna/Cargo
4 reacties