Voor zover ik weet is de betekenis van 'interbellum' iets als 'tussen twee oorlogen'. De gesproken introductie op de nieuwe plaat van Reiziger heet “Interbellum” en hierin wordt gezegd: na 10 jaar stilzwijgen bereikt Reiziger een nieuwe halte. De vorige halte heette My Favourite Everything, deze nieuwe aankomstplaats Kodiak Station. Eerlijk gezegd heb ik geen idee wat er op die tienjarige reis met de leden van Reiziger gebeurd is, maar in de zes tracks (“Interbellum” reken ik dan niet mee) zijn weinig nieuwe horizonten te ontdekken. Godzijdank, want het uitzicht dat Reiziger ons op hun eerder platen voorschotelde heeft nog zoveel te bieden. Geen oorlogsgekletter maar nauwkeurig opgebouwde post-rock met een fikse scheut indie. Mooie refreinen, spannende gitaarpartijen over een begeleiding van minimale drums. De toevoeging van gastzangeressen zorgt hier en daar voor verrassende effecten, maar het gaat nog steeds om dezelfde, aan Sonic Youth, Karate en Mogwai refererende songs. Dynamiek, spanning, escapisme, een triade waartussen Reiziger zich al meer dan anderhalf decennium bevindt, heet het in het intro. Formidabele comeback, wat mij betreft.
mij=Birch & Broom / PIAS
4 reacties