Jim Ward was natuurlijk mede-oprichter van At The Drive-In en eigenlijk met de kennis van nu een drijvende muzikale kracht. Nu weten we dat Omar en Cedric liever genoten van wat geestverruimende kruiden dan dat ze zich toelegden op intensieve post-hardcore. De twee krullenbollen startten The Mars Volta en Ward richtte in redelijke anonimiteit Sparta op. Toen ook bij Sparta de mede-muzikanten niet bepaald van de echte toewijding waren, gaf Ward er de brui aan en ontwikkelde zich tot country-folk-singer-songwriter. Tja, je moet wat en bent tenslotte een Texaan. Als het even niet lukt, dan kun je altijd terugvallen op een ranch, wat steaks, een kampvuurtje en een gitaar. Nu klinkt dat allemaal behoorlijk cynisch van mijn kant, maar zo is het niet bedoeld. Quiet In The Valley, On The Shores The End Begins is namelijk helemaal geen clichématige, oubollige redneck-countryplaat maar een ingetogen werkje dat tot in de perfectie is verzorgd. Zie het als een folky opvolging op het werk van Dr. Frank en Evan Dando. Tussen 2007 en 2011 bracht Ward wat EP’s uit die al verklapten waar het hart van de voormalige postcore-gitarist lag. Zelfs de TexMex van Calexico heeft zijn sporen nagelaten op deze volwaardige CD. Zoals ik al zei, een meer dan aardige plaat van een kerel die slechts nog kracht put uit zijn eigen roots en emoties. Heerlijk en eerlijk. Dan heb je verder lak aan de wereld en twee ruziënde, blowende Cheech & Chong-muzikanten die denken dat alles moet klinken als Focus 2.0.
mij=Xtra Mile
4 reacties