Lower Plenty is de naam van een buitenwijk van Melbourne en ook de naam van een bandje uit diezelfde stad. Dit kwartet omschrijft hun muziek als suburban- country, maar lo fi-folk, anti-folk of freakfolk lijken me even adequate namen. Nog duidelijker zou je ze kunnen omschrijven als de tegenvoeters van The Moldy Peaches. Waar Kimya Dawson en Adam Green hun rommelige liedjes nogal eens wisten te verpesten door flauwe humor en bizarre verkleedpartijen, houden Sarah Heyward en Al Montfort – de twee vocalisten van Lower Plenty – het serieuzer. Hun liedjes klinken weliswaar even chaotisch en schijnbaar-onbeholpen, maar hun stemmen klinken verrassend eender. Waar Kimya Dawson de rol van naïef, gek meisje op zich nam en Adam Green haar even geschifte counterpart was, lijkt dat ook de verdeling bij Heyward en Montfort, maar dan serieuzer. Begeleid door rammelende gitaren en losjes roffelende drums klinkt het vooral vrolijk, hoe melancholiek ze ook proberen te klinken. Uitzondering is het afsluitende “Close Enough”. De muur van gitaren die hier wordt opgetrokken biedt geen ruimte voor vrolijkheid, maar zorgt voor een bijna verstikkende melancholie. Hard Rubbish is een mooie plaat die in Australië al bijna een jaar uit is, maar nu hier voor een kleine hype mag zorgen.
mij=Fire Records / Konkurrent
4 reacties