Palmbomen – Night Flight Europa

Jongens, we hebben er in Nederland een écht fantastische en unieke band bij. Zet voordat je verder leest de gratis beluisteren stream van dit album op, want dat was namelijk gedurende heel 2011 en 2012 het probleem van Palmbomen: de plaat was nog niet uit, de band ging van solo naar trio, en ook live maakte dat trio een wisselende indruk. Ze begonnen pas net en met het MGMT- en Air-achtige geluid van Palmbomen hoeft er technisch maar iets fout te gaan of het klinkt meteen nergens meer naar. Gevolg: al die jaren verschenen her en der wat hypeverhalen in de pers over Palmbomen, grotendeels over het talent en de dj-sets van oprichter en lange-manen-mooiboy Kai Hugo, maar bij gebrek aan een plaat kon niemand er iets mee, en nu die plaat eindelijk uit is denken diezelfde media “sorry, we hebben je al gehad”. Lees je die verhalen daarentegen nu terug terwijl de plaat aanstaat, bijvoorbeeld het bijzonder goede interview van Eelco Couvreur in de DJ Broadcast 57, dan kickt Night Flight Europa er anno 2013 keihard in als een debuut van Moon Safari-achtige proporties. Een echte lagenplaat, bijna cassettebandjes-knutselwerk (dat valse intro van “Mustard”!). “The Human League met hoog opgepitchte vocalen en veel reverb”, schrijft Couvreur. Niets teveel gezegd. Hoe die baslijn in de intro van “Stock” al begint! “Love Me/Chronicle” is een instant discoclassic. En “Black Safari” is echt puur MGMT! De jaren zeventig-invloeden zitten overal, en leveren soms een Bassie-en-Adriaan-achtig gevoel op, maar tegelijkertijd is de plaat Midnight Juggernauts-achtig cool, Sebastien Tellier-achtig sexy en volslagen weird. Heerlijk! Zoals Couvreur al schreef, Soulwax mocht de plaat vroeg horen en was direct verkocht. Terecht. Maar goed, hoe het dus ging: op 1 december 2011 was de plaat dus gemasterd, twee grote labels uit Amerika en Australië (Modular?) toonden interesse en Kai Hugo wilde het wereldwijd op één datum uitbrengen en een toer door Noord-Amerika doen. Puur zakelijk bekeken. Niet raar, want Kai Hugo werkte al vanuit zijn studio in Berlijn, Nederland is voor een romantische plaat als deze ook gewoon te klein. Hoe het met die grote labels gaat aflopen weten we nog steeds niet, maar op 26 januari 2013 was er zonder veel rumoer wel opeens deze plaat. Het interview van Couvreur sluit af met de mededeling dat het materiaal voor plaat nummer 2 eigenlijk ook al klaar is, en dat Hugo soms dacht 'fuck it, ik slinger het gewoon het web op'. Ik hoop dat Night Flight Europa alsnog door het grote publiek gevonden en omhelsd wordt, want dit album verdient echt veel meer waardering dan het tot nu toe gehad heeft.

mij=NON Records