'Daar gaan we weer' dacht ik bij de eerste nummers van Remember Our Name, het vijfde album van het Zweedse duo Friska Viljor. Ze hebben bij mij het imago van een vrolijke, niets-aan-de-hand band. Op het eerste gehoor gaan ze op Remember Our Name dan ook verder met hun erg aanstekelijke en meezingbare indiefolk. In “Stalker” zit een gek fluitje en in “Bite Your Head Off” een zwierig orgeltje, wat het geheel nog luchtiger en springeriger maakt. Nu is daar op zich weinig mis mee maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het best prettig zou vinden als Friska Viljor eens liet horen dat ze ook wat anders kunnen. Dat hebben ze misschien zelf ook gedacht, of ze hebben deze 'klacht' vaker gehoord want vanaf de vierde track, “Boom Boom”, wordt het beter. Het is een synthpopliedje met een jaren tachtig-geluid en daarna volgt het melodieuze popliedje “Easy Is Hard”. Vanaf de ballad “I'm Not Done” lijkt een tweede helft van het album te beginnen. De songs zijn minder olijk en wat serieuzer van toon dan in de eerste helft waardoor wat meer opvalt dat het hele album eigenlijk hele sterke liedjes bevat. Het 'lalala' in “Until The End” werkt me dan ook niet op de zenuwen, sterker nog, het is een van de beste liedjes van de plaat met een ijzersterke gitaarsolo als outro. De cd sluit af met voor mij het tweede hoogtepunt, “Remember My Name”, een melancholisch popliedje wat langzaamaan toewerkt naar een mooie climax. De jongens van Friska Viljor zullen altijd wel blije eikels blijven maar zijn er op Remember My Name in geslaagd om hun muziek te verdiepen en hebben mij daarmee nu ook voor zich gewonnen.
File Under geeft in samenwerking met Paradiso kaarten weg voor het concert van Friska Viljor in Bitterzoet. Wil je er graag naartoe? Vul dan snel dit formuliertje in
mij=Crying Bob / Sonic
4 reacties