Toen Porcupine Tree tekende bij Lava/Atlantic dacht ik toch wel even “Hmmm, zal dat wel goed gaan!” Vaak zie je toch dat als bands die al jaren op independent labels releasen tekenen bij een grote platenmaatschappij het één en al compromis wordt en zeker op de eerste plaat van dat nieuwe contract op dat nieuwe label. Ik vreesde dan ook het ergste voor In Absentia. Die vrees werd alleen maar erger toen op hun website het nieuws verscheen dat de live-plaat die in de pen zat voorlopig in de pen blijft zitten. Er stond:“Please note that due to Porcupine Tree signing worldwide to Atlantic Records, the live album from Spring 2001 that the band planned to issue as the first release on their own label has been shelved until further notice.” Nogmaals fronsen dus en het ergste vrezen… Nu zit dat schijfje in de CD-speler en ik ben gerustgesteld. Ik hoor geen enkel compromis. Sterker nog, misschien klinkt Porcupine Tree nog wel eigenwijzer dan ze ooit geklonken hebben! En eigenlijk misschien nog wel beter ook! Het labeltje van Pink Floyd Jr. dat er door velen vanaf het begin opgeplakt was er wat mij betreft al met Signify af, maar anderen bleven volharden in het in het in dezelfde zinnetje noemen van Pink Floyd en Porcupine Tree. Shit nu doe ik het zelf ook weer. Laatste keer dan maar ;-). Porcupine Tree klinkt namelijk als Porcupine Tree. Spacey gitaren, solide drumspel, sfeervolle warme synths, compacte songs van behapbare lengte. Waar andere ‘neo-prog’-bands nog wel eens willen uitblinken in (lees verzuipen in) interessantdoenerij op hun instrumenten, weet Porcupine Tree dat in elke track te voorkomen. Ondanks een vol geluid zoals bij voorbeeld op een opgefokte track als “The Creator Has The Mastertape” (what’s in name?) dat je na vijf minuut éénentwintig ademloos achterlaat in je stoel. Gelukkig kun je in de daarop volgende track Heartattack in a Layby even bijkomen en ff kijken naar het prachtige hoes ontwerp. Is er dan niets aan te merken op deze plaat? Jawel twee dingen:
1) Ik moet hem zelf invoeren uit Amerika omdat één of andere zool verzonnen heeft dat wij wel tot januari 2003 kunnen wachten op deze plaat.
2) Er wordt gepretendeerd dat de CD in een heel speciale ltd-edition wordt uitgebracht, maar wat ik binnenkreeg vond ik maar tamelijk gewoontjes en weinig speciaals, dan is de ltd-edition van de nieuwe Spock’s Beards’ Snow toch een stuk bijzonderder, maar die is muzikaal dan weer minder interessant dan deze.
Deze plaat zal niet alleen symfomanen aanspreken, maar ook zeker zij die van Radiohead en Coldplay houden en toe zijn aan een nieuwe stap!
File: Porcupine Tree – In Absentia
File Under: Voer voor jaarlijst