Ze gaan stug door, de Peruaanse spacerockers van La Ira de Dios. Peru No Existe is inmiddels al het vijfde album van de band die ik dan wel gemakshalve kwalificeer als spacerockers, maar die ik daar uiteraard tekort mee doe. Want weliswaar lijken ze per plaat heftiger te gaan klinken, ook weten ze nog steeds garagerock, psychedelica, krautrock en proto-hardrock organisch in elkaar op te laten gaan. De teksten worden in het Spaans gezongen, maar voor het gemak van de luisteraar staan ze keurig vertaald in het tekstboekje. En dan blijken ze over dezelfde onderwerpen als alle groten uit de punkrock te zingen: over verveling (“Green Smoke”), drugs (“Confusion”), nihilisme (“Care And Trust”), opstand (“El Sol / The Sun”) en over het trouw blijven aan de underground (“Keep It Underground”). Jammer dat ze niets melden over de noodzaak van het kapotslaan van panfluiten of het spugen naar lama’s, maar verder laten ze aan duidelijkheid niets te raden over. Voegen ze – behalve een vleugje exotisme – iets toe aan het punkrockidioom? Eigenlijk niet en dat is soms wel zo lekker.
Mij= World In Sound / Clearspot
4 reacties