`Shalalalalalalalalala´, zo hoort de opening van je album te zijn als je band The La La Lies heet. En zo brengt “Melanie” je in een prima stemming voor het album Pretty Tales & Promises, dat je een mix van rock, pop, indie voorschotelt. Het Alkmaarse kwartet is van het niet al te moeilijk doen met een zonnetje aan de blauwe hemel, waarbij de inspiratie gehaald wordt uit werk van R.E.M., Oasis, Arctic Monkeys en Fatal Flowers. Op die laatste kom ik, omdat de vocalen van zanger Sander de Das het nodige weg hebben van die van Richard Janssen van de roemruchte Flowers. De songs van The La La Lies komen uit de eigen fabriek waarbij er een hoofdrol is voor gitarist Louis Inghels: hij tekende voor de meeste muziek en teksten. De productie van Huub Reijnders (Blof, Krezip) is aan de vriendelijke kant gehouden: een gitaar mag ronken, maar niet te hard. De drums mogen klinken, maar wel weggezet in het bandgeluid. En dat geldt ook voor de zang. Er was inmiddels een single “Memory Lane”, die de nodige airplay opleverde. Als opvolger is gekozen voor het liedje “Poor Man´s Song” dat met “Lonely Child” en “Dance” tot mijn favoriete songs behoort. De band schijnt al even te bestaan, maar Nederland heeft er op basis van dit album een fijn bandje bij dat hopelijk op het podium net wat meer buiten de lijntjes kleurt.
mij=REMusic
4 reacties