Zo tegen het eind van het jaar ga ik altijd driftig albums luisteren die in aanmerking zouden kunnen komen voor mijn jaarlijstje. Zo ook dit jaar en ik kwam er achter dat ik Shallow Bed van Dry The River bijna over het hoofd had gezien. De cd is al in maart uitgekomen maar lag nog steeds op mijn stapel nog te recenseren albums en was op de een of andere manier tussen de wal en het schip geraakt. Door het mooie liedje “New Ceremony”, wat ik regelmatig op afspeellijsten op Spotify en op de radio voorbij hoorde komen, werd ik geattendeerd op deze Britse band en herinnerde ik mij dat ik hun cd nog had liggen. En wat een ontdekking bleek het te zijn! Het is even wennen aan de hoge stem van zanger Peter Liddle, maar eenmaal gewend was ik helemaal om. Dry The River maakt folkrock in de breedste zin van het woord. Soms rustig en sfeervol, zoals in “History Book” en “Shaker Hymns”. Maar Dry The River is op zijn best in de exploderende songs die qua muzikale intensiteit in de buurt komen van Arcade Fire. Het prachtige “Demons” gaat over in het krachtige “Bible Belt” en “Shield Your Eyes”, “The Chambers & The Valves” en “Weights & Measures” werken allemaal toe naar een meeslepende climax. Kenmerkend zijn de prachtige zangharmonieën en de viool die het geheel allemaal nét nog even wat meer melancholie geeft. Met afsluiter “Lion's Den” sluit de band Shallow Bed af met een geweldige en zinderende climax waarin de band compleet losgaat. Het gevaar van constant zoveel gas geven als dat Dry The River doet is dat het geheel verzuipt in teveel pathos en bombast. De band weet dat mijns insziens binnen de perken te houden, zo goed dat het zelfs onweerstaanbaar wordt. Inmiddels is er een akoestische versie uit van Shallow Bed waarop goed te horen is hoe mooi en prachtig deze elf liedjes zijn. Ik geef toch de voorkeur aan de reguliere versie die mij overdonderde en op de valreep nog werd toegevoegd aan mijn tien favoriete albums van 2012.
mij=RCA
4 reacties