Crossing Border 2012 Voorpret

Crossing Border slaat steeds meer de vleugels uit. Nadat Antwerpen al was toegevoegd aan het festival, kunnen we dit jaar niet alleen in het westen van het land en bij onze zuiderburen, maar ook naar de grens met onze oosterburen, naar Enschede. The Kyteman Orchestra zal in alle drie steden optreden, net als Viv Albertine, Andrew Bird, Michael Chabon en David Vann, maar zul je voor je meest ideale programma driftig heen en weer moeten reizen. Wie exact waar optreedt is uiteraard terug te vinden op de site van Crossing Border, maar een aantal smaakmakers willen vast aangestipt hebben, waarbij we niet gaan discrimineren tussen Den Haag, Antwerpen en Enschede. Dat doet Crossing Border tenslotte ook niet.

mij=Door: Dubbelmono.
Theater
Trekhaak Gezocht (Den Haag) heeft de meest bespottelijke naam van deze editie en maakt, volgens hun bio, grensverleggend theater. Tsja, laten we hopen dat het meer dan deze term is die ze naar Crossing Border haalt.
De schrijvers
Thomas Rosenboom (Den Haag ) vinden we dit jaar in het programma terug. En dat is een slimme zet, want met De Rode Loper heeft hij zijn eerste rock ‘n’ roll-roman geschreven, over de roadie van een bandje zonder carrière. Daarnaast zien we Kaweh Modiri (Den Haag), de jonge filmmaker (die zijn eerste korte film in z’n geheel op youtube zette) en schrijver van Meneer Sadek en de anderen. Michael Chabon (Antwerpen, Den Haag, Enschede publiceerde dit jaar Telegraph Avenue. Een liefdesverklaring aan platenzaken, platenverzamelaars, vriendschap, de liefde en jazz en funk uit begin jaren zeventig. En dat zonder te vervallen in de humor van High Fidelity. David Vann (Antwerpen, Den Haag, Enschede) schreef drie magnifieke boeken over de diepdonkere eenzaamheid van een kapotte jeugd en het kille en koude Alaska. In Den Haag komen we de onvermijdelijke Bart Chabot tegen, maar in Enschede Peter Buwalda. De laatste schreef met Bonita Avenue het best verkochte debuut van de afgelopen jaar dat als decor de Enschedese vuurwerkramp van 2000 had. Het aardige is dat Buwalda dit jaar doodongelukkig op Lowlands rondliep en tegenwoordig dan ook vooral geïnteresseerd is in klassieke muziek. Zozeer zelfs, dat hij de boedel van een failliete platenzaak opkocht.

De muzikanten
Vragen, vragen, vragen. Het leukste van Crossing Border is dat je – buiten de namen die we eerder dit jaar al op festivals en in clubs zagen – voor verrassingen komt te staan. Sowieso als het gaat om nieuwe en jonge bandjes, maar ook bij de bekende namen.
Zo heeft Two Gallants (Den Haag, Enschede) zojuist een nieuw album uit dat op z’n zachtst gezegd nogal wisselend besproken werd. Kunnen ze hun reputatie live nog wel vasthouden? En Beth Orton (Den Haag, Enschede), hoeveel mensen zitten nog op haar te wachten? Zal Anne Soldaat (Den Haag) solo net zulke volle zalen trekken als de man in wiens dienst hij het zo druk heeft, Tim Knol?

De meest opvallende naam van Crossing Border 2012 is misschien wel Viv Albertine (Antwerpen, Den Haag, Enschede). Ooit speelde ze in de legendarische all-female punkband The Slits, tegenwoordig werkt ze met film en als singer-songwriter. Deze maand verschijnt haar solodebuut, maar op het programma van Crossing Border staat dat ze een spoken-word gaat doen. Afgaand op de teksten van haar debuutplaat zou ze zomaar eens een vrouwelijke pendant van Henry Rollins kunnen zijn.
Jason Pierce’s Spiritualized (Antwerpen, Den Haag) gold ooit als groot en belangrijk, maar heeft nooit het succes van Ladies and gentlemen… kunnen evenaren. Toch is hij een van die muzikanten waar je nieuwsgierig naar blijft, wat hij ook doet.

Andrew Bird (Antwerpen, Den Haag, Enschede) is een van de meest veelzijdige singer/songwriters van dit moment en bovendien veel gevraagd door collega’s. Iemand die met Bonnie Prince Billy speelt moet sowieso de moeite waard zijn, maar Andrew Bird heeft ook solo al vele malen bewezen wat hij kan.
First Aid Kit (Den Haag, Antwerpen) klinkt op het eerste gevoel wel heel erg lief, blij en vrolijk, maar de Zweedse zusjes komen niet voor niets uit Zweden en dus hebben ze de donkere poolnachten, de veel te dure staatsslijterijen en een hang naar larmoyante country ergens diep in hun binnenste. En heel soms komt dat naar boven om de mooiste en meest schrijnende popliedjes te laten glanzen.
Voor nog meer onderhuidse noorderlijke sferen kun je terecht bij de in Stockholm woonachtige Noorse Rebekka Karijord (Den Haag, Antwerpen). File Under-collega André stak zijn enthousiasme over haar nieuwe album en de release-show die hij onlangs bijwoonde niet onder stoelen of banken. Over (kerk-)banken gesproken: in Den Haag zal ze optreden in de Duitse Kerk, gezien de soms bijna sacraal aandoende muziek van Karijord de ideale locatie.

The Punch Brothers (Antwerpen, Den Haag, Enschede) vormen zo’n bandje dat de klassieke rootsvormen naar deze tijd proberen te transponeren, whatever that may be. Progressive bluegrass noemen ze het zelfs. En dus is het elke keer weer spannend of dat prachtig gaat lukken of grandioos belachelijk klinkt.
Waar we dan het meest benieuwd naar zijn? Will Johnson(Centro-Matic) maakte een soloplaat die nogal wisselvallig klinkt, terwijl zijn maatje Patterson Hood (Drive-by Truckers) juist een van de mooiste albums van dit jaar afleverde. Samen met Craig Finn zullen ze spelen in Den Haag en Enschede.
We zullen ze zien. Maar wat zijn we blij met het vol-is-vol-beleid. Zodat we geen keuzes hoeven te maken, maar ons door de drukte laten (weg)leiden naar of juist van de leukste en spannendste bandjes.
In samenwerking met Crossing Border geven we een cd-pretpakket weg van op Crossing Border optredende acts. Het enige dat je daarvoor hoeft doen om daar kans op te maken is dit formuliertje in te vullen. Mooi hè?