Koffie, maandagochtend, een leeg huis en de muziek van Azure Ray. Dit zijn prima ingrediënten om eens helemaal tot rust te komen. Azure Ray is een duo wat bestaat uit Maria Taylor en Orenda Fink. Vanaf 2001 hebben ze vier albums uitgebracht met dromerige folkpop. In 2004 namen ze even een time-out om zich beiden op solowerk te kunnen richten om in 2010 de draad weer op te pakken met Drawing Down The Moon waarop ze op dezelfde voet verdergingen. Voor hun vijfde plaat, de ep As Above So Below wilden ze weleens wat anders. 'We wanted it to be more like Azure Ray in an alternate universe', zei Taylor in een interview. En inderdaad, de zes liedjes op de ep zijn voorzien van een zwoele elektronicasound. Gecombineerd met de vage new-age teksten over moeder aarde en de weidsheid van ons universum zou dat een heel vervelende zweefplaat op kunnen leveren à la Enya. Gelukkig ligt deze ep meer in de lijn van de muziek van Bat For Lashes en James Blake. Persoonlijk ben ik meer gecharmeerd van de folksound van hun eerdere cd's, maar dat is een kwestie van smaak. As Above So Below dompelt je ruim twintig minuten onder in een warm bad van fijne, sfeervolle liedjes. Of ik moet eigenlijk zeggen soundscapes, die in die twintig minuten naadloos in elkaar overgaan. Erg opzienbarend is dat allemaal niet maar ik word er heerlijk relaxed van en dat is ook wat waard.
mij=Saddle Creek
4 reacties