Onlangs wist het duo Blokhuis/van Nieuwkerk in de Nacht van de Popmuziek de nieuwste release van Van Morrison af te doen als niet meer interessant. En daartegen kom ik hier toch even in het geweer. Born To Sing: No Plan B is het 34e album van de Ier en zijn eerste studio-album sinds 2008. Ik heb zo´n vermoeden dat het wij-vertellen-wel-hoe-het-zit-en-zeggen-dat-dit-niet-zo-is-duo niet verder is gekomen dan de opener en eerste single van dit album “Open The Door (To Your Heart)”. Het doet vermoeden dat het een wat klef en saai geheel gaat worden. Niet al zijn releases zijn even interessant, maar dat is hier zeker niet het geval. Hoor de muzikanten tekeer gaan: het orgel, de piano en zelfs de saxofoon kan mijn goedkeuring wegdragen. En de stem van Van zelf, want die is ondanks dat hij de 65 gepasseerd is, nog steeds even krachtig. Het fijne aan dit album is dat ik er op blijf ontdekken en dat hij mij blijft ontroeren. Hoe verder het album vordert, hoe beter de liedjes trouwens worden. Luister eens naar “If In Money We Trust”, veel mooier qua opbouw en spanningsboog kunnen ze wat mij betreft niet gemaakt worden. En het is daarbij geen enkel bezwaar dat het nummer meer dan acht minuten duurt. Born To Sing: No Plan B brengt me weer bij mijn zwak voor Ierland, en daar heeft Van Morrison zeker aan bijgedragen. Of beter gezegd: daar draagt hij nog steeds aan bij.
mij=Blue Note
4 reacties