De originaliteitsprijs is meestal niet waar singer/songwriters naar streven. Daarvoor is het genre te beperkt – te uitgemolken, zo je wilt – en ligt de nadruk te zeer op teksten en niet op muzikale vondsten die nieuwe inzichten bieden. Dat lijkt ook het adagium van Cory Branan te zijn die met Mutt zijn derde plaat aflevert. Een van de hoogtepunten op dit album is “Yesterday (Circa Summer 80 Something)”, een nummer dat niet alleen letterlijk refereert aan John Cougar Mellencamp ('I was cranking up the Mellencamp'), maar ook muzikaal naar hem knipoogt. Met beide ogen zelfs. “Badman” citeert muzikaal rijkelijk uit het werk van Bruce Springsteen ten tijde van Born to Run en “Jericho” heeft de furie van Hank Williams III. Het zijn niet alleen stampende rockers, ook nummers voor man-met-gitaar speelt Branan met verve. “Opener The Corner” is een akoestische ballad waar geen singer/songwriter zich voor zou schamen met mooie, droevige zinnen als 'I let the ashtray smoke my last cigarette'. Croonen kan hij ook, getuige het stijlvolle en Tom Waits-achtige “Lil’Heartbreaker” en het daaropvolgende, evenzeer naar Waits ruikende “Snowman”. De reden waarom alle stijl- en andere citaten geen moment irriteren is de manier waarop Cory Branan het aanpakt: vol enthousiasme, met liefde voor zijn voorbeelden en vooral door dat verslavende braampje op zijn stem.
Mij=Bloodshot Records / Bertus
4 reacties