Eskimo Callboy, een nogal aparte naam voor een band met een voor nieuwe luisteraars nog vreemder album. Naar eigen zeggen maakt deze Duitse groep ´danceable porn-metal, with a pinch of psychedelic glam rock´; dit vertaalt zich in de praktijk naar een mix van metalcore, electropop, dubstep, trance-invloeden en nog wat random ingrediënten. Random is hierin misschien wel het sleutelwoord: geen nummer is vast te pinnen op één duidelijke stijl. Zo start de plaat met een brute riff direct gevolgd door synthesizerloopjes, maffe stemmetjes, diepe grunts, een poprefrein met een Cher-effect over de zang. Cleane zang komt op het album niet heel veel voor, maar verder wordt het volledige arsenaal aan keelmogelijkheden benut: van grunts en krijsen tot aan de zogeheten pigsqueals aan toe. Geen nummer is rechtlijnig, en dat maakt wellicht dat niet iedereen met deze debuut-LP uit de voeten kan. Tegelijkertijd maakt dit het ook weer heel ‘eigen’. Met een bandnaam als Eskimo Callboy en songtitels als “Wonderbra Boulevard” en “5$ Bitchcore” heb je niet het idee dat ze het al te serieus nemen, maar dat maakt absoluut niet dat er met de pet naar gegooid is. De vreemde combinatie van stijlen zit stiekem best catchy in elkaar, de breakdowns werken naar behoren en het wordt zeker niet eentonig. Ook is er duidelijk zorg besteed aan het goed opnemen en mixen. Dus terwijl de puristen van elk individueel genre deze samensmelting van allerhande stijlen gezamenlijk afkeuren, wordt er ondertussen gewoon een feestje gebouwd: ´let’s go and rock this party!´
Mij=Redfield Records / Suburban
4 reacties