Als je de eerste tonen van Universe hoort moet je haast wel concluderen dat het trio Truckfighters dezelfde achtergrond zal hebben als bands als Kyuss en Queens Of The Stone Age. Ze zetten een pot dampende desert rock neer waar je u tegen zegt. Nou, ze komen dus uit Zweden. Ergens onderweg zijn ze een gitarist kwijtgeraakt en een rij drummers waar je u tegen zegt – ze zeggen zelf ‘a very Spinal Tap relationship with drummers’ te hebben. Er is een documentaire (Fuzzomentary) over de band, waarin ze vrolijk door o.a. Josh Homme als voorbeeld voor QOTSA en Kyuss worden neergezet – zie ook de trailer hieronder. Die vette knipoog past wel bij deze mannen, die blijkens allerlei foto’s hun muziek serieuzer nemen dan zichzelf. In drie kwartier stomen er op hun vierde album zeven heerlijke tracks langs, met als langste de afsluiter “Mastodont” van veertien minuten. Geen moment heb je echter het idee dat de nummers te lang zijn, en da’s knap. De fuzzy gitaren en strakke ritmesectie maken dat hun heavier variant op desert rock heerlijk doorstoomt en voor je gevoel veel eerder ten einde is dan die drie kwartier. Natuurlijk, het is eerder gedaan door voornoemde bands, dus origineel is het geenszins, maar dit is echt een van de betere navolgers. Soms heavier, soms minder heavy, met een ritmesectie die er flink wat variatie doorheen gooit en altijd melodieuzer dan je in eerste instantie verwacht bij stoner. Tel daarbij op dat het prima geproduceerd is en je hebt een plaat die veel rockliefhebbers zal kunnen bekoren.
mij=Fuzzorama
4 reacties