Het imago van ‘drinkemansband’ lijkt Friska Viljor maar niet kwijt te kunnen raken in Nederland. Terwijl Daniel Johansson en Joakim Sveningsson hun vers gehaalde roti naar binnen werken en er een glaasje jus d’orange bij drinken, wijden ze uit over de verwachtingen die men van hen heeft als het om alcohol gaat. “Het zijn voornamelijk de journalisten die erover beginnen, dat is soms wel vermoeiend”. Ai. Gelukkig was ik op een ver zijspoor afgedwaald en hoef ik me volgens de twee charmante Zweden niet aangesproken te voelen.
Friska Viljor staat vanavond, op 29 oktober 2011, in Poppodium EKKO in Utrecht. Tijdens het diner in het EKKO-café interviewde ik Daniel en Joakim over hun plaat, hun toekomstplannen, inspiratiebronnen en Stockholm.
mij=Interview: Janine
The beginning of the beginning of the end
Hun nieuwste Friska Viljor-album, the beginning of the beginning of the end, is in maart 2011 uitgekomen. De plaat heeft de typische Friska Viljor-sound, maar klinkt in mijn oren wat positiever dan de voorgaande. 'De positieve nummers klinken positiever en de melancholische nummers meer melancholisch. Er zit meer dynamiek in de plaat', aldus de mannen. Een ander verschil in het geluid is het gebruik van instrumenten. 'De basis is hetzelfde, maar door de mix ligt de focus op andere instrumenten. Wel proberen we graag nieuwe instrumenten uit, zoals een 12-snarige gitaar. Dat geeft toch een andere sound.' In tegenstelling tot vele andere bands, is Friska Viljor een echte DIY-band. 'Het voelt vertrouwd om met zijn tweeën te werken, we werken niet samen met anderen. We vragen alleen vrienden om mee te zingen op de plaat, of om instrumenten te bespelen die we zelf niet beheersen, zoals strijkers en houtblazers. Ook maken ze het artwork voor ons.'
Invloeden
De invloed van de mensen om Daniel en Joakim heen is niet alleen te horen in de instrumenten, het is ook de voornaamste inspiratiebron voor het schrijven van nummers. Begin 2010 hebben Daniel en Joakim een paar maanden in Berlijn doorgebracht om nummers voor the beginning of the beginning of the end te schrijven. Het werd een memorabele trip. 'Het schrijven begon later', aldus de heren. 'Er gebeurde heel veel in onze hoofden, doordat we zo op onszelf waren aangewezen. We namen afstand van de sociale carrousel waarin we in Stockholm waren beland, er stond altijd iets in de agenda. In Berlijn hadden we vaak niets te doen. We konden achterover zitten en nadenken waar we stonden in ons leven. Dat is de enige inspiratie die we opdeden. We hebben niet over Berlijn geschreven. Teksten gaan voornamelijk over mensen en over onszelf in relatie tot anderen. Een lege stad is niets. Ook verdriet en melancholie zijn goede inspiratiebronnen. De platen zijn dan ook als dagboeken, waarin we angst van ons af schrijven.'
Stockholm
Inmiddels zijn Daniel en Joakim alweer een tijd terug in hun thuisstad Stockholm. Beiden komen ze niet uit de Zweedse hoofdstad, maar uit kleine plaatsen in Zweden. 'Zo'n vijftien jaar geleden vertrokken we naar Stockholm, want daar zaten de platenlabels en woonden veel muzikanten. Het leek een goede plek, maar toch heeft het nog tien jaar geduurd voordat we iets hadden bereikt.' Götenborg en Malmo zijn twee steden in Zweden waar op muzikaal gebied ook veel gebeurt. 'Het is veel dichter bij Europa. We hebben echter geen spijt. We zijn geen grote band, maar we hebben iets bereikt wat we nooit hadden verwacht, en dat op onze leeftijd!'
Drank
Hoewel ze blij zijn met hetgeen ze hebben bereikt, maken de heren vooruitgang, zowel bewust als onbewust. 'Het luisteren naar de platen is als het kijken naar foto's door de jaren heen. Je denkt dat je hetzelfde draagt, maar als je terugkijkt zie je er toch anders uit. Met de platen is het hetzelfde. Je bent dezelfde band, maar door de jaren heen ben je toch veranderd.' In 2006 kwam hun eerste album Bravo uit en het imago van deze plaat was 'drinkemansliederen' en 'lalala-muziek'. Daar is Friska Viljor sindsdien nooit meer vanaf gekomen. 'We hebben veel te danken aan dit label, maar soms is het wel vervelend, het voelt alsof je een cartoonfiguur bent. Mensen verwachten dat je wat wilt drinken, snappen het niet als je een drankje afslaat. Je hoeft niet saai te zijn als je niet met iedereen die je ontmoet een drankje wilt doen. Het is vermoeiend als mensen verwachten dat je dezelfde persoon bent als vijf jaar geleden. We hebben nieuwe dingen.' Zoals een plaat in Amerika. Begin 2012 wordt the beginning of the beginning of the end uitgebracht in Amerika, waar ze één keer eerder hebben getourd. In 2012 hopen ze er weer naartoe te gaan en natuurlijk om door te breken. 'Ik zou de band die zegt er niet naartoe te willen niet geloven. De wortels van de popcultuur liggen daar. De Britten zijn het ongetwijfeld niet met me eens, maar dan heb ik Elvis als argument.' Verder werken Daniel en Joakim alweer aan een nieuw album. 'We zijn nu bezig met schrijven en dan kan het heel snel gaan. Een datum hebben we nog niet, behalve ergens tussen morgen en ooit.'
Dan is het tijd voor de band om de merchandise op te gaan bouwen, terwijl EKKO langzamerhand volstroomt met bezoekers. Anderhalf uur later is de zaal goed gevuld en wordt er enthousiast gereageerd op de set van Friska Viljor, dat zichtbaar met plezier speelt. En zie ik daar een blikje bier in de hand van Daniel?
4 reacties