September is een goede maand voor metalreleases dit jaar. Ook Mastodon doet een duit in het zakje met The Hunter, hun vijfde. Het viertal uit Atlanta heeft er na enkele conceptalbums voor gekozen om dat nu even te laten en op een andere manier liedjes te schrijven. Het resultaat is een plaat waar wat minder lijn in zit dan eerst, maar die toch een dynamisch, kloppend geheel vormt. Hoewel het onmiskenbaar Mastodon is, toont dit album een flinke stap verder in hun ontwikkeling. Zo is er meer adempauze en klinken er minder growls, maar dat betekent niet direct dat de nummers softer worden. In dat opzicht is het ook wel een aardige keuze om te openen met de twee ‘singles’ “Black Tongue” en “Curl from the Burl” die de verandering goed aantonen en waarbij met name de tweede zowaar een voor Mastodon-begrippen catchy refrein heeft. Echte hitmuziek is het natuurlijk niet, maar als je onbekend bent met de band is dit een goede kennismaking waarbij je uiteindelijk in 53 minuten een trip door hun muziekland maakt. Van Pink Floyd-esque stukken of zware Led Zeppelin-grooves tot furieus drumwerk en bijbehorend bijna non-stop riffing (zoals in de geweldige track “Spectrelight”, waarbij voor het vierde achtereenvolgende album Scott Kelly van Neurosis zijn opwachting maakt). Het sludge-gehalte is dit album wat afgenomen maar alle elementen die Mastodon maken tot wat het is, zijn knap verweven in dit nieuwe hoofdstuk dat ongetwijfeld hoge ogen gaat gooien in de jaarlijstjes van metalfans uit de progscene.
mij=Roadrunner / CNR
4 reacties