Ik heb nog nooit zoveel gelezen over Noorwegen als in de weken na de vreselijke aanslagen door nutcase Anders Breivik. Afgezien van de ongekende eensgezindheid en saamhorigheid van de Noorse bevolking na deze nationale tragedie blijken Noren doorgaans nogal stugge, in zichzelf gekeerde mensen te zijn. Niet verrassend dus dat er behoorlijk goede shoegaze-bands uit Noorwegen komen, zoals dit Simon Says No! In 2009 verscheen de debuut-EP en eind 2010 dit debuutalbum, dat werd opgenomen met behulp van de ervaren producer Michael Patterson en nu aan de rest van Europa wordt voorgesteld. De gebruikelijke shoegaze-ingrediënten zijn natuurlijk aanwezig op het album, al piept er zo nu en dan wat onvervalste stadionrock door de nummers heen. Het gitaarloopje van “Exit” waarmee het album opent kan bijvoorbeeld zo door The Edge gebruikt worden om vijftigduizend U2-fans meteen helemaal gek te krijgen. Zoals we gewend zijn van shoegaze draait het ook bij Simon Says No! vooral om vervormde gitaren, stuwende drums en zwevende zang. Toch verliest de inhoud het niet van de vorm en blijft er ook voldoende ruimte voor echte liedjes, zoals het fraaie “See Me Through”. Zo blijkt Simon Says No! behoorlijk representatief voor Noorwegen te zijn: een kille buitenkant maar een heel warm hart.
mij=Best Of Both Records / Konkurrent
4 reacties