Prettig in het gehoor liggende rock met meezingrefreintjes en vocalen die het midden houden tussen Hellacopters, Manic Street Preachers en Lostprophets. Zelf menen de Engelse heren zichzelf te moeten profileren als postcore- en hardcoreband. Dat valt dus wel even tegen. We Are The Ocean is zo’n typisch gevalletje romantische schoolband met zwarte sluike haartjes die de dames vooral moet behagen tijdens een sweet sixteen-party op MTV. Dan mag je wel het voorprogramma gedaan hebben van Hundred Reasons, Funeral For A Friend en o.a. Lostprophets en een prettig debuut hebben afgeleverd met Cutting Our Teeth, de band heeft zijn gevaarlijke scherpe kantjes verloren. We Are The Ocean richt zich als een soort 30 Seconds To Mars op het grote tienerpubliek en heeft compromissen gesloten die mij niet kunnen bekoren. Natuurlijk is Go Now And Live lekker compact. Natuurlijk staan er mooi afgeronde songs op die van alle kanten kloppen. Maar, en dat staat mij vanaf de eerste seconde tegen, het is te braaf, te gecontroleerd, te geregisseerd en te mainstream. Ik hoor geen frustraties, woede, agressie, ik hoor slechts poprock die het fantastisch doet op de EO Jongerendag en van geen meter een concurrentie mag aangaan met post- of hardcore in de strikte zin. We Are The Ocean heeft een keuze gemaakt en krijgt van mij alle gelukwensen. Ik bewaar mijn geld voor iets met meer impact dan deze MOR-core.
mij=Hassle
2 reacties