The Deer Tracks – The Archer Trilogy Pt.2

Laat maar komen, die slagregens! Desnoods met windkracht tien. Mijn zomer kan toch al niet meer stuk. Vanwaar deze feeststemming? Dat heb ik allemaal te danken aan die lieverds van The Deer Tracks. U weet wel, weer zo’n bandje om van te houden. Was het debuut van de Zweedse schone Elin Lindfors en haar muzikale kompaan David Lehnberg nog veelbelovend te noemen, met The Archer Trilogy Pt.2 worden de beloftes ten dans gevraagd, van de vloer getild en vliegen ze Peter Pan-style uit het raam richting een fonkelende sterrenhemel. Want mensen, mensen toch, wat is dit een overheerlijk album geworden! Naast de gebruikelijke, met glitches opgesierde zweverige sfeertjes à la Björk, Mùm en Efterklang flirt het duo hier en daar openlijk met techno en elektropop. Gedurende opener “Meant To Be” worden een zachtaardige synthesizermelodie en een onverwacht stevige gitaarriff vriendjes. Daarna is het voetjes van de vloer met de piekfijne stampers “Fra Ro Raa/Ro Ra Fraa” en “The Archer”. Vervolgens is het stuiteren en struikelen over de tegendraadse beat in “Dark Passenger” en wordt rust geboden middels de in het Zweeds gezongen piano-ballad “1000 Vända Kinder”. Dan bereikt het album haar euforische hoogtepunt en is het armen in de lucht met achtereenvolgens “Fa-Fire” en “Tiger”. “Fall With Me” is heerlijk zwelgen in melancholie en in “U-Turn” fluisterzingt Elin op een bed van experimentele elektronica ons toe terwijl we rechtsomkeer maken om het album nog een keer te beluisteren. En nog een keer. En nog een keer…

mij=The Control Group / Import