Ik houd niet zo van vakjes. Ik ben zo’n scharrelaar die in een platenwinkel telkens op zoek gaat naar de lettervakjes om te kijken of er wat nieuws is. A, B, C, enzovoort. Waar alle kleine bandjes door elkaar staan. Bands die al een eigen vakje verdiend hebben, sla ik meestal over.
De Amerikaanse zanger Chino Moreno had al een eigen vakje verdiend, hij is tenslotte de zanger van Deftones, de band die nu-metal mede uitvond én dat hele genre weer voorbijstreefde (zoals te horen is op hun laatste plaat Koi No Yokan). Desalniettemin besloot Moreno in 2011 een zijproject te beginnen met de producers Shaun Lopez en Chuck Doom: de band Crosses. In een dappere poging toch in een apart bakje te belanden, schrijf je de bandnaam als †††. Het is dus een andere band dan de witchhouseproducer †‡† (Ritualz), die niet blij was met de verwarring. Crosses is overigens niet abstract of dreigend genoeg om iets met witchhouse te maken te hebben; al zingt Moreno op herkenbare wijze zijn venijnige teksten in de microfoon en zijn veel drums en effecten elektronisch. Het lekkerst vind ik “Telepathy” met zijn baslijn: alsof een single van een willekeurige Modular-band een oppepper heeft gehad met een smerige elektrische gitaar. Andersom zou je “Bitches Brew” kunnen zien als een traag Deftones-nummer dat juist een behandeling met een synthesizer heeft gehad. Naarmate de plaat vordert worden de nummers wel wat slomer en wordt de rol van Moreno steeds minder opvallend. Ik merk aan mezelf dat ik na “Bermuda Locket”, dat overigens al verscheen op de eerste EP in 2011 maar dat hier op plek 7 staat, vaak terugskip naar het begin. Effectief sla ik dan de halve plaat over. Niet helemaal terecht, want het mooie “Cross” doet zelfs wat aan Radioheads dromerige “Meeting in the Aisle” denken en het afsluitende “Death Bell” is bijna triphop, maar het onderscheidende werk heb je dan wel gehad. Het zou mooi zijn als Crosses andere bands beïnvloedt om een soort elektronische grunge te gaan maken. Op dat terrein overheerst nu nog de EDM-mentaliteit, maar het kan veel mooier, dat is bij deze aangetoond.
mij=Sumerian
De net uitgekomen livesessie-EP “Daytrotter” is verrassend mooi en licht, vrijwel zonder enige baslijn, alsof je elektronica ook akoestisch kunt maken.