Delicate Steve – Wondervisions

We hadden al Seasick Steve, een excentriekeling die op een gammele driesnarige gitaar speelt, maar daar zou Steve Marion echt geen genoeg aan hebben. Hij is met wat fantasie een heuse shredder. Begint hij daar nou aan het Amerikaanse volkslied? Een vrolijke pielemans in elk geval, wat dat betreft had hij zichzelf beter Cheerful Steve kunnen noemen. Op het door David Byrne‘s Luaka Bop-label uitgegeven Wondervisions jakkert de jonge Amerikaan in een noodtempo (precies een half uur) door een hele zwik genres. Elke track kan elke seconde een totaal andere weg inslaan, en meestal werkt het nog ook. Men neme bijvoorbeeld “The Ballad Of Speck And Bebble”, dat klinkt als een kruising van Scandinavische psychedelica, Vampire Weekend-achtige highlife én een vleugje Cornelius in de melige vocalen. Delicate Steve wordt big in Japan, dat kan niet anders. De rest van de plaat houdt hij het op wat ‘nananaatjes’ na instrumentaal en laat hij zijn gitaar iel zingen in de hogere registers. Soms zet hij een synthesizer in voor wat Bootsy-funk (in de titeltrack) of een ambient-rustmomentje. (Zoals Buckethead dat ook wel doet.) De afgelopen maanden toerde Steve met Akron/Family door de States, en dat is geen vreemde match als je op de ritmes in bijvorbeeld “Sugar Splash” let. En het mooiste is, dit spetterende feestje wordt almaar leuker. In de laatste paar tracks brengt deze virtuoos wonderlijke gitaarvisioenen van toeterend marcherende olifanten en een hysterisch fladderende vlinder (denk idm + pseudo-sitar!) om uiteindelijk ergens hoog in de gitaarhemel te eindigen; in Santana-stijl wegzwevend op een tapijtje.

mij=Luaka Bop