Qua tekst schoppen de Sp aties wild om zich heen. Ze moeten zich hebben laten inspireren door Aart Bouwer, ZZ & De Maskers en bietbands als Het. Kan haast niet anders. Maar, dat doet de band dan met een punkattitude die de heren hebben overgehouden van het rammelige trio waar ze voorheen deel van uitmaakten; The Stilettos, dat nog plaatjes uitbracht op het Stardumb-label van The Apers. Wat opvalt is dat het trio niks interesseert. Alles draait om het grote nihilistische nix. Mondharmonicaatje erbij en scheuren maar alsof Them, The Kinks en The Beatles nooit hebben bestaan. Toch klinkt er op sommige momenten zoals bij “Als Het Feest Voorbij Is” oprechte frustratie door. Dan pas blijkt dat de heren zich werkelijk doen gelden. Wat bedoel ik daarmee? Het is reuzeleuk om de draak te steken met het traditionele burgerbestaan. Dus laat je je als Stilettos fotograferen achter wat kinderwagentjes. Leuk! Naar alle waarschijnlijk zijn de heren destijds een snol van een wijf tegengekomen waarmee ze dachten een heel alternatief punky bestaan op te bouwen. Zo’n relatie was en is gedoemd te mislukken, wat overduidelijk te beluisteren valt in de bovengenoemde song. Tja, je haalt het wijf wel uit de snol, maar de snol niet uit het wijf. En dan komen me er toch frustraties vol jaloezie naar boven! Dat wil je eigenlijk liever niet weten. Enfin, punk is het, vernieuwende biet ook. Het rammelt, het rolt en het is puur. Meer dan dat is het niet, en dat wil het trio waarschijnlijk ook niet eens.
mij=Steek Maar In Je Reet
4 reacties