When All Life Ends – The Eye Devours

When All Life Ends pakt het grootser aan dan de skyline van Rotjeknor. The Eye Devours is deathmetal. Punt. Geen moeilijkdoenerij, maar lompharde, snel hakkende riffs, oergrunts die de hoge C nooit zullen halen en drumwerk dat oprecht staccato genoemd mag worden. Een verademing in vergelijking met God Dethroned. When All Life Ends richt zich op hatecore, metalcore en deathmetal net als Suffocation, het oude Nasum en Dying Fetus. Was de band tien jaar geleden opgericht, dan zou dit Rotterdamse vijftal direct bij Relapse zijn binnengehaald. Nu is dat anders. Relapse heeft een imagoverandering ondergaan. En When All Life Ends heeft geleerd op kritieke momenten zijn spel op te stuwen tot brute, groteske hoogten. Vat dit niet op als een slappe hap die commercieel gezien steeds vaker naar ingetogen intermezzi opschuift, nee, When All Life Ends leert de aandacht steeds beter vast te houden en te verdelen. Op deze CD hoor je een band die naar een balans zoekt tussen melodie en tomeloze agressie en zich toespitst op enkele momenten van rust. Om daarna weer r¸rücksichtslos toe te slaan. Het werpt zijn vruchten af. Sinds de oprichting in 2005 haalde de band de finales van de Metal Battle en de Wacken Metal Battle. Na de EP Paradise Of Pain, het album Reign Of Ruin en enkele optredens met Walls Of Jericho moet The Eye Devours de volgende stap voorwaarts worden. Het is When All Life Ends van harte gegrunt.

mij=Herrie