In mijn zoektocht naar informatie over Calhoun, kwam ik dit keer niet op een wiki uit. Dat is vreemd voor een band, zeker als ze al met hun vierde album bezig zijn. Misschien een eerdere hit? Die is ook niet te vinden, althans niet met mijn snelle zoektocht. Zonder echte informatie ben ik deze luisterbeurt ingegaan. Calhoun blijkt pure pop te zijn, meestal zoet, soms dromerig, maar nooit zwaar. Zelf denken ze er blijkbaar anders over, gezien de naam Heavy Sugar. Er zal best meer achter zitten, maar ik hoor het er niet af. Heel veel Sugar, maar geen Heavy. Pop met soms een vleugje country, bijvoorbeeld een banjo om het nog zoeter te maken. Calhoun levert dertien relaxte songs af, die me stuk voor stuk doen denken aan mijn jeugdvakanties met mijn ouders, gewoon doen en laten wat je wil, geen verantwoordelijkheden. Je zit achterin de auto als pa naar de camping rijdt, de boodschappen worden door ma geregeld, je bordje met eten staat met zonsondergang klaar en jouw grootste verantwoordelijkheid is op tijd naar de wc gaan. Die dagen zijn verleden tijd, maar Calhoun brengt ze even terug.
mij=Eigen Beheer
4 reacties