Abstracte muziek klinkt toch het best op het podium. Net als bij performance of installation art gaat het toch meer om het proces van scheppen, dan het luisteren. Avant-garde vraagt een bepaalde toewijding die door een stemmige setting kan worden afgedwongen. (Net zoals de meest obscure kunstwerken opgehangen in een serieus museum ineens status verkrijgen.) Wake Up Awesome is zo’n museumwaardige samenwerking van ontregelaars. C. Spencer Yeh omschrijft zijn stijl zelf als drone disco, Lasse Marhaug is een goede bekende van Merzbow en Okkyung Lee speelt cello zoals u (en ik) het nog nooit gehoord hebben. Het is vooral Lee die indruk maakt, en het meest ‘beeldend’ bezig is. Ik stelde me al snel een man in een Hitchcock-film voor, die in een spookhuis belandt. Hij opent deur na deur op weg naar de uitgang. Maar elke deur gaat moeilijker open. Achter hem vallen deuren piepend en krakend dicht, voor hem verschijnen nieuwe, tot hij gillend gek wordt. Het piepknor-drietal heeft wél humor en geeft de vertwijfeld puzzelende scribent zelf wat munitie. In “RVSKP Skunk” klinkt het geluid van een ratelende mitrailleur. Of is het toch een typemachine? Na beluistering voelde ik me in elk geval volkomen blanco. Of zoals de slottrack stelt: “Tonight We Sleep Like Empty Hard Drives’.
mij=Software
4 reacties